Przerażające! Chodzi o USA

Ogólnie rzecz biorąc, istnieją dwa rodzaje odpadów jądrowych. Pierwszym z nich jest wypalone paliwo jądrowe z reaktorów jądrowych wykorzystywane do wytwarzania energii elektrycznej. W USA te reaktory wytworzyły na razie około 80 000 ton zużytego paliwa jądrowego i nie ma możliwości utylizacji tych odpadów. Są przechowywane w ponad 75 lokalizacjach w 35 stanach w całym kraju.

Druga kategoria to odpady wytwarzane przez kompleks broni jądrowej. Te odpady obronne gromadziły się od najwcześniejszych dni projektu Manhattan. Wysoce radioaktywne odpady z procesów chemicznych składowane są głównie w bardzo dużych metalowych zbiornikach. Znajdują się one w Savannah River w Południowej Karolinie, w Hanford w stanie Waszyngton, w Idaho National Laboratory w Idaho oraz w Nuclear Fuel Services w West Valley w stanie Nowy Jork.

Odpady te są problematyczne, ponieważ ich objętość jest duża, wynosi wiele setek tysięcy metrów sześciennych. Zbiorniki w Hanford i Savannah River znacznie przekraczają swój projektowy okres eksploatacji, więc korodują, a niektóre przeciekają. Płyn radioaktywny jest uwalniany do środowiska. Wskaźniki nie są wysokie, ale jednak problem istnieje.

W amerykańskim budżecie wyodrębniono te dwie kategorie odpadów. W 2018 r. budżet Departamentu Energii wynosił około 30 miliardów dolarów. Z tego budżetu około 12 miliardów dolarów było przeznaczone na programy broni jądrowej. 18 miliardów dolarów było do wykorzystania na wszystkie rzeczy związane z energią – energię jądrową, paliwa kopalne, wiatr i słońce. Około 6 miliardów dolarów, czyli jedna trzecia, przeznaczone zostało na usuwanie odpadów wysokoaktywnych z projektu Manhattan. Przewidywany całkowity koszt sprzątania po projekcie Manhattan wynosi znacznie ponad 300 miliardów dolarów. To więcej niż pierwotny koszt programów zbrojeniowych, a rzeczywista suma będzie jeszcze wyższa.

Amerykańska ustawa o polityce w zakresie odpadów jądrowych z 1982 r. stworzyła podatek od energii elektrycznej wytwarzanej w elektrowniach jądrowych. Podatek ten miał gromadzi

się w Funduszu Odpadów Jądrowych, aby zbudować składowisko geologiczne — zaminowany obiekt głęboko pod ziemią — w celu bezpiecznego usuwania odpadów. Co się z tym stało?

Jak piszą Nicole Feldman i Freeman Spogli, fundusz ma saldo w wysokości ponad 40 miliardów dolarów. Departament Energii miał przejąć na własność te paliwa 1 stycznia 1998 r., ale nie zrobił tego, ponieważ nie było składowiska geologicznego. Teraz zakłady użyteczności publicznej, które mają paliwo, muszą nadal zajmować się nim na miejscu. Zakładu użyteczności publicznej otrzymują pół miliarda dolarów rocznie za to, że po prostu przetrzymują paliwo, bo nie ma na nie miejsca. Przewidywany koszt jest rzędu kilkudziesięciu miliardów dolarów, w zależności od tego, jak długo wypalone paliwo ma pozostać w miejscach reaktorów. W niektórych przypadkach zużyte paliwo jest przechowywane w basenach. Te baseny się zapełniły i nie były przeznaczone do dłuższego przechowywania. Trwają starania, aby umieścić to paliwo w tak zwanych suchych beczkach: betonowych i metalowych obeliskach.

Przy tej okazji warto zauważyć, że polski rząd w ogóle nie informuje o tym, czy istnieją jakieś plany składowania odpadów radioaktywnych w Polsce, które pojawią się, kiedy powstaną obiecane reaktory jądrowe. Tymczasem jest to nie tylko poważny problem dla środowiska, ale też dla zdrowia ludzi. Jest to też gigantyczny wydatek dla budżetu, który należy zaliczyć do kosztów energii jądrowej.

Ukazała się właśnie nowa książka autora pt. „Wielka grabież. Zielony Ład, czyli jak nas okradają pod przykrywką ochrony środowiska”. Dostępna bezpośrednio u wydawcy: Wydawnictwo św. Tomasza z Akwinu (tel. 601 519 847) lub w księgarniach, m.in. 3dom (https://3dom.pro/19344-wielka-grabiez-zielony-lad-czyli-jak-nas-okradaja-pod-przykrywka-ochrony-srodowiska-chris-klinsky.html)

Chris Klinsky

Źródło: earth-stanford-edu