75. rocznica śmierci bł. bpa Leona Wetmańskiego

Biskup pomocniczy diecezji płockiej. Oddany pracy misyjnej i charytatywnej organizował pomoc dla ubogich i uchodźców, był prezesem Towarzystwa Dobroczynności Caritas. W czasie niemieckiej okupacji trafił do obozu koncentracyjnego w Działdowie i tam w październiku 1941 r. został zamordowany. Leon Wetmański urodził się 10 kwietnia 1886 r. w Żurominie na Mazowszu. Po ukończeniu gimnazjum w rodzinnym mieście został przyjęty do Seminarium Nauczycielskiego w Wymyślinie. Podczas ostatniego roku nauki przyłączył się do strajku w obronie języka polskiego, za co został wydalony ze szkoły. W 1906 r. zdał maturę w Płocku i został przyjęty do Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1912 r. z rąk bpa Antoniego Juliana Nowowiejskiego. Następnie podjął studia w Akademii Duchownej w Sankt Petersburgu, które ukończył w 1916 r., uzyskując stopień magistra psychologii religii. Podczas wojny opiekował się uchodźcami, zorganizował sierociniec dla dzieci z Polski. Był prefektem w gimnazjum żeńskim w Petersburgu, a od 1917 r. wykładowcą homiletyki i ojcem duchownym w tamtejszym seminarium. W 1918 r. wrócił do kraju i rozpoczął pracę pedagogiczną w Seminarium Duchownym w Płocku. Patronował wielu akcjom, m.in. z jego inicjatywy powstało koło misyjne i abstynenckie. W 1921 r. rozpoczął pracę w płockim Sanktuarium Miłosierdzia Bożego jako duchowy opiekun sióstr pasjonatek. Wspierał też działanie sierocińca dla polskich dzieci ze Wschodu nazywanego Stanisławówką. W 1927 r. został mianowany biskupem pomocniczym diecezji płockiej, sakrę biskupią przyjął 22 kwietnia 1928 r. Do jego głównych obowiązków należały wizytacje parafii oraz udzielanie sakramentu bierzmowania. W dalszym ciągu oddawał się pracy misyjnej i charytatywnej. W 1931 r. został prezesem Towarzystwa Dobroczynności Caritas w Płocku. Utworzył kuchnię dla ubogich, która wydawała 500 obiadów dziennie. Z jego inicjatywy powstało też Stowarzyszenie Pań Miłosierdzia. Po wybuchu II wojny światowej, od lutego 1940 r. przez ponad rok był internowany w Słupnie. W nocy 6 z 7 marca 1941 r. razem z arcybiskupem Nowowiejskim został przewieziony do Płocka, a stamtąd do niemieckiego obozu zagłady w Działdowie. Od początku pobytu w obozie byli oni celem szczególnie zaciekłych ataków strażników obozowych, w czasie apelów i przemarszów byli upokarzani i bici. Okoliczności śmierci biskupa Wetmańskiego pozostają nieznane, najprawdopodobniej został zamordowany. Jako dzień śmierci przyjmuje się 10 października 1941 r. - datę podaną przez niemieckie służby obozowe. 13 czerwca 1999 r. bp Leon Wetmański został beatyfikowany w grupie 108 błogosławionych męczenników przez papieża Jana Pawła II. Źródło: biskupi.w.interia.pl