Uwaga! Na to zagrożenie jesteśmy narażeni wszyscy

Ludzie są narażeni na wiele chemikaliów za pośrednictwem powietrza, wody, żywności i produktów, których używamy w życiu codziennym. Podczas gdy wiele z tych chemikaliów jest nieszkodliwych, inne mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzkiego w zależności od ilości lub rodzaju narażenia. Niektóre z tych substancji są szczególnie niepokojące, ponieważ mogą zakłócać funkcje hormonalne (układ hormonalny) w organizmie, potencjalnie prowadząc do wielu problemów zdrowotnych. Cząsteczki te nazywane są substancjami zaburzającymi gospodarkę hormonalną.

Jedną z takich cząsteczek jest bisfenol A (BPA), syntetyczna substancja chemiczna używana do produkcji poliwęglanu i żywicy epoksydowej. Materiały te były powszechnie obecne w wyściółce ochronnej pojemników na żywność i napoje, z których niewielkie ilości BPA mogły przedostać się do ich zawartości i zostać połknięte przez konsumenta. Doprowadziło to do powtarzających się twierdzeń łączących BPA z różnymi problemami zdrowotnymi, w tym problemami metabolicznymi i reprodukcyjnymi.

Uważa się, że BPA naśladuje estrogen, wiążąc się z miejscami receptorów przeznaczonych dla tego hormonu. To może zakłócić typowe funkcje hormonów. Co więcej, badania na ciężarnych zwierzętach wykazały, że ekspozycja na BPA prowadzi do problemów z reprodukcją i zwiększa przyszłe ryzyko raka piersi i prostaty u rozwijającego się płodu. Niektóre badania obserwacyjne wykazały również, że wysoki poziom BPA jest związany z insulinoopornością, cukrzycą typu 2 i otyłością.

Na szczęście większość tworzyw sztucznych i puszek jest obecnie wolna od BPA. Jednak BPA został zastąpiony w wielu produktach bardzo podobnymi związkami, takimi jak bisfenol S, które mogą mieć podobne skutki. W rzeczywistości, jeden przegląd zauważa, że BPS może być bardziej toksyczny dla układu rozrodczego niż BPA.

Już w 1993 roku naukowcy z Uniwersytetu Stanforda badający hormony odkryli, że BPA z plastikowych kolb laboratoryjnych może przenikać do zawartości kolb, co przeszkadzało w ich eksperymentach, zachowując się jak hormon. Od lat sześćdziesiątych BPA jest dodawany do powszechnie używanych produktów z tworzyw sztucznych, w tym naczyń odpornych na działanie mikrofal, butelek i zabawek dla niemowląt, kompozytów dentystycznych i uszczelniaczy, butelek wielokrotnego użytku i żywności w puszkach. Później liczne badania wykazały, że śladowe ilości BPA mogą migrować z pojemników do żywności i napojów, zwłaszcza gdy zawierają one kwaśną żywność, taką jak pomidory, po długotrwałym przechowywaniu i podgrzaniu opakowania.

Spożycie z jedzeniem i piciem jest główną drogą narażenia na BPA, ale nie jedyną. BPA może być również wdychany i wchłaniany przez skórę poprzez kontakt z tworzywami sztucznymi i papierem termicznym, powszechnie używanym do paragonów spożywczych.

Potwierdzając to powszechne narażenie, badanie US National Health and Nutrition Examination Survey przeprowadzone w latach 2013-2014 wykazało wykrywalne poziomy BPA w moczu 95,7% z 2686 przebadanych osób w wieku sześciu lat i starszych. Inne badania wykazały obecność BPA w ludzkiej krwi i pocie, mleku matki, łożysku i krwi pępowinowej, co wskazuje, że narażenie na BPA rozpoczyna się już na najwcześniejszych etapach rozwoju.

Obecność niewielkich ilości BPA w samym organizmie niekoniecznie oznacza, że te poziomy są szkodliwe dla ludzi. Jednak tak powszechne i długotrwałe narażenie na substancję zaburzającą funkcjonowanie układu hormonalnego jest powodem do niepokoju. Głównym powodem jest to, że organizm jest wrażliwy na subtelne zmiany w sygnalizacji hormonalnej, co oznacza, że nawet niski poziom BPA może wystarczyć do zmiany równowagi hormonalnej i wywołania choroby. Potencjalne skutki BPA dotyczą szczególnie okresu rozwoju płodu i noworodka, wczesnego dzieciństwa i okresu dojrzewania , kiedy organizm jest bardziej podatny na zmiany hormonalne.

Aby zmniejszyć narażenie na te potencjalnie szkodliwe związki lepiej unikać plastikowych opakowań w jak największym stopniu - w tym wody butelkowanej. Lepiej używać szklanych i nierdzewnych naczyń do picia zamiast plastikowych i szukać żywności, która jest pakowana w szklane, a nie aluminiowe puszki.

Chris Klinsky

Źródło: healthfeedback-org