Szokujące doniesienia byłego dziennikarza Newsweeka w sprawie Lisa

Staszewski stwierdził: „Piszę, bo nie daję rady z tym festiwalem hipokryzji. I po to, żeby powiedzieć głośno: mobbing nie ma płci”. Na temat Lisa napisał: „Krótko o Tomku Lisie. Był moim szefem w Newsweeku między 2013 a 2016 r. Jego styl zarządzania sytuuje się gdzieś między chamstwem a charyzmą. Podziwiałem jego wiedzę, zdolności analityczne. A z drugiej strony na cotygodniowych kolegiach siedziałem jak na rozżarzonym stresie, bo nigdy nie było wiadomo, w jakim humorze będzie Tomek, czy mu się spodobają propozycje tematów, jak i komu dopiecze. Tyle o Tomku, bo mój post nie jest o nim. Nie mnie Tomka oceniać. Zwłaszcza w sytuacji, w której nie wiadomo wciąż, za co został zwolniony. Jaki jest ten nieznany nikomu zarzut”. Następnie zaatakował Renatę Kim: „Moją bezpośrednią przełożoną była w Newsweeku Renata Kim. W ostatnim roku mojej pracy stresowała mnie z pewnością bardziej niż Tomek. To od niej doświadczałem przez wiele, wiele miesięcy ignorowania, odzywania się tylko zdawkowo, traktowania przez wiele godzin „jak powietrze”, bezpodstawnego i nieustającego krytykowania wszystkich tekstów, poprawiania ich do późnego wieczora w piątek, odrzucania i krytykowania wszystkich tematów przesłanych w niedzielę wieczorem, przymuszania do wymyślania kolejnych o 22, 23 wieczorem”.

Staszewski dodał także: „Wiecie jak to jest. Tłumaczysz sobie wszystko – cały dział w poniedziałek chichra się wspominając piątkową imprezę, na który tylko ty nie byłeś zaproszony, ale przecież nie ma obowiązku cię zapraszać. Ktoś się do ciebie nie odzywa przez cały dzień, ale w końcu to miejsce pracy, a nie piknik z przyjaciółmi. Ktoś ma ciągle uwagi do twoich tekstów, może one rzeczywiście zrobiły się nagle słabe. Ktoś odrzuca tematy, które wymyślałeś cały weekend i w nocy szukasz kolejnych, ale przecież gdyby ta osoba tak nie robiła, to na kolegium byłaby wydrwiona i wyszydzona razem z całym działem społecznym. Dopiero potem, po latach układasz sobie te wszystkie koraliki na nitce. I zdajesz sobie sprawę, że to wszystko razem nazywa się mobbing”.

W dalszej części długiego posta Staszewski zarzucał Kim wiele nieakceptowalnych zachowań. Kim zareagowała na ten post ostro, zamieszczając do niego swój komentarz. Zaczęła od słów: „Wojtek, odpowiem, bo oskarżenia o mobbing nie wolno ignorować, choćbym bardzo chciała tego uniknąć. I na twój brutalny tekst odpowiem bez delikatności”. Potem zarzuciła byłemu dziennikarzowi Gazety Wyborczej i Newsweeka, że niewiele robił, pisał słabe teksty i nie pracował nad sobą, a także w rozmowach z nią krytykował Lisa.

Można powiedzieć, że ta awantura w rodzinie przybiera coraz ostrzejszy obrót. Publiczne pranie brudów redakcji odsłania jednak, jak wygląda praca w tym lewicowym piśmie. Jak pełno jest tam agresji nie tylko wobec tego, co prawicowe i katolickie, ale jak się okazuje, także wobec siebie nawzajem. Dziennikarze obrażają się na kolegium, leczą się u psychoterapeutów, nie mogą poradzić sobie z lękiem. Wielu z nich ma do siebie różne pretensje, padają najcięższe oskarżenia, każdy każdemu zarzuca obłudę. Czy tak powinno wyglądać profesjonalne dziennikarstwo i praca redakcji? Widać w tym wielką niedojrzałość, nieumiejętność zarządzania ludźmi i samym sobą, zachowania przemocowe, które są godne potępienia, a nawet nadają się do sądu. Możliwe zresztą, że Tomasz Lis w końcu przed nim stanie. Jeśli nawet nie, nie powinien już nigdy zarządzać ludźmi. Co ciekawe, Staszewski w swoich wpisach sugeruje, że Lis poleciał za inny donos, nie Renaty Kim, a w ogóle nie został wyrzucony za mobbing. Jeśli tak, to pytanie za co?