Okrągły Stół – czyli jak Kwaśniewski, Wałęsa, bracia Kaczyńscy, Kiszczak, Miller, Olszewski, Mazowiecki, Geremek, Kuroń i Michnik fundamenty III RP wykuwali
32 lata temu, 5 kwietnia 1989 roku, zakończyły się obrady Okrągłego Stołu, przy którym komuniści zawarli porozumienie z wybranymi przez siebie przedstawicielami opozycji. Porozumienie to stało się fundamentem III RP.
W obradach Okrągłego Stołu wzięły udział 452 osoby. Obrady miały miejsce w Pałacu Namiestnikowskim, który dziś pełni funkcję siedziby prezydenta. Jawne obrady w Warszawie były poprzedzone trwającymi od 1988 roku tajnymi obradami oraz fraternizacją komunistów i dobranych przez nich najważniejszych opozycjonistów w Warszawie i Magdalence.
Ustalenia Okrągłego Stołu zakładały: wolne wybory do senatu i do 35% miejsc w Sejmie (65% była zagwarantowana dla komunistów i ich koalicjantów), wybór przez Sejm i Senat prezydenta RP, legalizację Solidarności, reaktywację "Tygodnika Solidarność" i półgodzinną audycję opozycji raz w tygodniu w TVP.
Najbardziej znanymi uczestnikami rozmów przy Okrągłym Stole byli: Lech Wałęsa, Aleksander Kwaśniewski, Lech Kaczyński, Czesław Kiszczak, Tadeusz Mazowiecki, Leszek Miller, Jan Olszewski, Jarosław Kaczyński, Zbigniew Bujak, Władysław Frasyniuk, Bronisław Geremek, Jacek Kuroń, Tadeusz Mazowiecki, Adam Michnik, Jerzy Turowicz, Andrzej Wielowieyski, Janusz Onyszkiewicz, Jerzy Urban, Grzegorz Kołodko, Ireneusz Sekuła i Marcin Święcicki.
Obrady Okrągłego Stołu w pełni kontrolował sprawujący dyktatorską władzę Wojciech Jaruzelski. Służba Bezpieczeństwa dostarczała mu nieustannie informacji od agentury i z podsłuchów. SB uznawała, że poczynaniami opozycji przy Okrągłym Stole kierowali Michnik i Geremek. Mieli oni niepokoić się tym, że Wałęsa nie jest im w pełni posłuszny, tylko słucha rad przedstawicieli Kościoła katolickiego.
Z zachowania komunistów można odnieść wrażenie, że nie zdawali sobie sprawy z nienawiści, jaką darzyło ich społeczeństwo. Ich całkowita klęska w wyborach 4 czerwca była dla nich zaskoczeniem. Na szczęście dla komunistów, dopuścili oni do zaistnienia na scenie politycznej tylko tych opozycjonistów, którzy nie byli zainteresowani dekomunizacją lub nie byli zdolni do jej przeprowadzenia.
Ustalenia Okrągłego Stołu były zgodne z sowieckim planem transformacji ustrojowej, wymuszonej bankructwem gospodarki komunistycznej. 28 kwietnia 1989 w Moskwie rządzący ZSRR Michaił Gorbaczow zapewnił Jaruzelskiego o swoim poparciu dla układów zawartych przy Okrągłym Stole.
Jan Bodakowski
Źródło: prawy.pl
