Oregon walczy z rasizmem i „białą supremacją” w… MATEMATYCE

– To narzędzie daje nauczycielom możliwość sprawdzenia ich działań, przekonań i wartości związanych z nauczaniem matematyki. Podstawy dekonstrukcji rasizmu w matematyce podają zasadnicze cechy antyrasistowskich nauczycieli matematyki i krytyczne podejście, aby dokonać demontażu białej supremacji w klasach matematycznych (…) – napisano we wstępie. A to dopiero początek.

Główna teza, zawarta w owej instrukcji, jest następująca: nauczanie matematyki i sama matematyka są trwale skażone rasizmem i poczuciem „białej wyższości”.

Owo rzekome skażenie rasizmem ma się przejawiać m.in. poprzez:

– uznawanie za wartość obiektywizmu matematyki, czyli dzielenia odpowiedzi na poprawne i błędne („Podtrzymywanie idei, że zawsze istnieją dobre i złe odpowiedzi, utrwala obiektywizm”)

– wymaganie od uczniów poprawnych rozwiązań zadań matematycznych („Pojęcie matematyki jako czysto obiektywnej jest jednoznacznie fałszywe, a nauczanie jej jest jeszcze mniej prawdopodobne”)

– obserwowanie postępów ucznia w nauce, co jest przejawem „paternalizmu” i „forsowania władzy” („Zbyt często obserwowanie uczniów opiera się na założeniu, że dorośli wiedzą, co jest dla nich właściwe”)

– wartościowanie uczniów według ich matematycznych umiejętności (a więc uznawanie, „że są lepsi w matematyce i gorsi w matematyce”)

– wyjaśnianie uczniom zagadnień matematycznych, co podtrzymuje szkodliwą zasadę, że „nauczyciel to nauczyciel, a uczeń się uczy”

– wymaganie, żeby uczniowie pokazywali swoje dokonania (prace domowe lub rozwiązania ćwiczeń zadanych na lekcjach), bo przecież „wymaganie od uczniów, żeby pokazywali swoją pracę, wzmacnia kult słowa pisanego, a także paternalizm”

– ocenianie według kompetencji i umiejętności zgodnych z oczekiwaniem nauczyciela („Takie myślenie tworzy merytokrację w klasie”)

– zakładanie, że uczeń powinien rozwiązywać poprawnie matematyczne zadania („co wzmacnia idee perfekcjonizmu” –  uczniowie nie powinni popełniać błędów – i „paternalizm” –  nauczyciele lub inni eksperci mogą i powinni poprawiać błędy

– wiązanie matematyki z realnym życiem („Często nacisk kładzie się na naukę matematyki w „prawdziwym świecie” (…). Może to jednak skutkować używaniem matematyki do podtrzymywania kapitalistycznych i imperialistycznych sposobów bycia i rozumienia świata”)

– udzielanie przez nauczyciela uczniom wyjaśnień, jak rozwiązać matematyczne zagadnienie („Wzmacnia paternalizm, ponieważ sposób, w jaki robi to nauczyciel, staje się standardem dla uczniów”)

– nauczanie matematyki w sposób „europocentryczny” („Stany Zjednoczone muszą zostać poddane przesłuchaniu, ponieważ obecnie koncentrują się na zachodnich, europocentrycznych sposobach przetwarzania i poznawania informacji. Gdy uczniowie mają uczyć się w ten sposób, muszą – aby spełnić oczekiwania nauczycieli – albo oduczyć się tego, czego się nauczyli z rodzimych tradycji, albo zostają pozbawieni nauki matematyki zgodnie z tradycją swoich przodków”).

– stosowanie – by zwalczyć rasizm i „białą dominację” – powierzchownych zmian, zamiast dogłębnych („Kultura białej supremacji pojawia się na lekcjach matematyki, gdy oferowane są powierzchowne zmiany w programie nauczania w celu uwzględnienia pedagogiki i praktyki kulturowej”).

Co więcej, stwierdzono, że „administratorzy szkolni” mogą rozliczać nauczycieli z wykonywania instrukcji zawartych w ideologicznym opracowaniu.