Kultura orężem rewolucji. Krytyka Polityczna proponuje artystom granty z PIENIĘDZY PODATNIKÓW, jakie dostała od władz Warszawy

Lewica nie tylko finansuje lewicową narrację w kulturze bezpośrednio z pieniędzy podatników (wykorzystując pieniądze od rządu i samorządów), ale też kupuje sobie artystów za pośrednictwem grantów z organizacji pozarządowych (korzystając z kasy, jaką te organizacje dostają np. od samorządu).

W ramach „Programu Wsparcia Środowisk Twórczych" wspierana finansowo między innymi przez Sorosa „Krytyka Polityczna w Warszawie we współpracy z Organizacjami Partnerskimi (Fundacja Automatophone, Fundacja Kaleckiego, Kem, Strefa WolnoSłowa i Widok. Fundacja Kultury Wizualnej) ogłasza drugą edycję Programu Wsparcia Środowisk Twórczych".

„Krytyka Polityczna działa na rzecz zmiany społecznej". Krytyka Polityczna chce „wiedzieć, rozumieć i inspirować do zmiany świata na równiejszy, sprawiedliwszy, przyjaźniejszy ludziom i innym gatunkom. W tym celu tworzy [...] internetowy dziennik opinii KrytykaPolityczna.pl, wydaje [...] książki w Wydawnictwie Krytyki Politycznej, prowadzi [...] świetlice społeczno-kulturalne w Cieszynie, Trójmieście i Warszawie, prowadzi [...] badania i działania edukacyjne w Instytucie Studiów Zaawansowanych, angażuje [...] się w projekty międzynarodowe, wspiera [...] aktywizm, zabiera [...] głos w debacie społecznej".

Fundacja Automatophone swoje działania zorientowała na „redefiniowanie muzyki oraz procesów słuchania we współczesnym kontekście społeczno-technologicznym", zajmuje się poszukiwaniami „w sferze nowych mediów (projekty technologiczne realizowane dla NOSPR)", inicjatywami współtworzonymi „z grupami mniejszościowymi (realizowana od blisko 4 lat "Opera dla Głuchych" czy eksperymentalno-ludowy Radical Polish Ansambl i ruch Radykalnej Kultury Polskiej)". Fundacje interesuje „historia sound artu, muzyki eksperymentalnej oraz mediów dźwiękowych", wydaje książki i wydawnictwa fonograficzne z muzyką współczesną.

„Fundacja Kaleckiego jest niezależnym think-tankiem". Jej celem „jest tworzenie propozycji polityk publicznych wspierających zrównoważony rozwój gospodarczy, zmniejszanie nierówności społeczno-ekonomicznych oraz poprawę jakości usług publicznych i instytucji rynku pracy. Analizujemy procesy gospodarcze w duchu koncepcji heterodoksyjnych, takich jak ekonomia kaleckiańska, postkeynesowska i instytucjonalna. Jednocześnie kładziemy nacisk na badania empiryczne, uzupełniając metody nauk ekonomicznych metodologią socjologiczną, historyczną i prawną".

„Kem jest niezależną grupą zorientowaną na nowe metody i strategie choreografii i performansu; zainteresowania kolektywu oscylują wokół zagadnień queer oraz feministycznych i queerowych ekologii".

"Strefa WolnoSłowa powstała z inicjatywy osób zajmujących się teatrem, literaturą, fotografią, organizacją działań animacyjnych, inicjatyw kulturalnych i artystycznych, pisaniem o teatrze, filmie, podróżach. Ma [...] na celu organizację działań artystycznych, kulturalnych i edukacyjnych nastawionych na dialog międzykulturowy i międzypokoleniowy". Interesują ją „inicjatywy na granicy sztuki i interwencji społecznej, poruszające aktualne problemy w Polsce, Europie i na świecie, działania artystyczne angażujące osoby z różnych grup społecznych, umożliwiające spotkanie poprzez sztukę, promujące czynną postawę wobec rzeczywistości społecznej. Poprzez artystyczne projekty międzynarodowe, działania interdyscyplinarne oraz inicjatywy angażujące uchodźców i imigrantów mieszkających na terytorium Polski działa [...] na rzecz dialogu międzykulturowego, integracji europejskiej i praw człowieka".

Celem Widok. Fundacji Kultury Wizualnej „jest działanie na rzecz kultury wizualnej – za sprawą jej badania naukowego, podejmowania działalności edukacyjnej i popularyzacyjnej w tej dziedzinie oraz wspierania twórczości artystycznej. Zajmujemy się problematyką widzenia w ujęciu teoretycznym (badaniem i nauczaniem tego, jak widzimy, i jak jesteśmy patrzeni), a także praktycznym – prowokując do myślenia i działania w polu wizualnym".

Jak informuje „Krytyka Polityczna" w ogłoszeniu kierowanym do artystów, „sztuka może być – i często jest – nie tylko formą opisu, ale też metodą wpływania na rzeczywistość, narzędziem jej zmiany. Zwłaszcza gdy nie ogranicza się do samej siebie, wychodzi poza granice wąskich dziedzin, spotyka się z dziedzinami innymi. Wykorzystuje ich dorobek i wchodzi z nimi w dialog. Jasna 10 [warszawska świetlica Krytyki Polityczne] chce być przestrzenią takiej wymiany, taką wymianę chce stymulować".

Według Krytyki Politycznej „celem drugiej edycji Programu Wsparcia Środowisk Twórczych jest umożliwienie realizacji premierowych dzieł sztuki w oryginalny sposób podejmujących tematykę społeczną. Nie chcemy narzucać twórcom i twórczyniom sztywnych ram gatunkowych, wierzymy, że wiele z najciekawszych zjawisk we współczesnej kulturze powstaje na przecięciu i pograniczu gatunków. Wiemy, że trwająca już prawie rok pandemia nadal w szczególny sposób dotyka kultury. Stąd decyzja o przyznawaniu środków na dzieła realizowane grupowo. Umożliwi to nie tylko wsparcie większej liczby twórców i twórczyń, ale też pomoże ożywić tak bardzo kulturze potrzebnego ducha współpracy. Ponieważ zdajemy też sobie sprawę, jak istotne – zwłaszcza dziś – jest wspieranie nowych inicjatyw i środowisk artystycznych, chcemy by co najmniej jedno z realizowanych w ramach Programu dzieł było tworzone przez debiutantki i debiutantów".

Krytyka Polityczna zaprasza „grupy złożone z co najmniej trzech osób, twórców i twórczyń każdej dziedziny do zgłaszania swoich projektów. Spośród nich wspólnie z organizacjami społecznymi tworzącymi z nami Jasną 10 (Fundacja Automatophone, Fundacja Kaleckiego, Kem, Strefa WolnoSłowa i Widok. Fundacja Kultury Wizualnej) wyłonimy trzy i na każdy z nich przeznaczymy po 40 tysięcy złotych".

Warto dodać, że „Program Wsparcia Środowisk Twórczych jest realizowany przez Świetlicę Krytyki Politycznej w Warszawie w ramach programu »Centrum Jasna« finansowanego ze środków Miasta Stołecznego Warszawy". Czyli wiadomo, na co miasto stołeczne Warszawa marnuje pieniądze warszawskich podatników, zamiast dać o kanalizację czy stan dróg.

Marnowanie pieniędzy podatników na lewicową propagandę w ramach sztuki nowoczesnej to skutek również tego, że prawica czy środowiska patriotyczne olewają budowanie struktury terenowej, przez co sromotnie przegrywają wybory samorządowe, oddając samorządy (wraz z ogromnymi pieniędzmi) w spocone tłuste rączki pseudo liberałów i lewicy – skutkiem czego realne potrzeby mieszkańców nie są zaspokojone.

Jan Bodakowski