Sejm ogłosił patronów roku 2021! - Patron drugi: Stanisław Lem

Sejm ustanowił 2021 Rokiem Stanisława Lema, najwybitniejszego przedstawiciela polskiej fantastyki i jednego z najpoczytniejszych pisarzy science-fiction na świecie, autora m. in. „Cyberiady”, „Solaris” czy „Bajek robotów”. W przyszłym roku przypada 100. rocznica urodzin pisarza. „W swoich rozważaniach nad kondycją współczesnego człowieka, skutkami postępu technicznego i cywilizacyjnego dostrzegał wiele zagadnień fundamentalnych dla kultury i myśli współczesnej. Przestrzegał przed negatywnymi skutkami technicznego rozwoju cywilizacji, a jego prace teoretyczne i prognozy futurologiczne mają znaczący wpływ na definiowanie miejsca ludzkości we wszechświecie i prognozowanie jej losu” - czytamy na stronie Sejmu.

Życiorys

Stanisław Lem urodził się 12 lub 13 września 1921 we Lwowie, jako dziecko zamożnego lekarza laryngologa. W 1939 roku zdał maturę, a w latach 1940-1941 studiował na lwowskim Uniwersytecie Medycznym. Pracował jako pomocnik mechanika i spawacz w garażach niemieckiej firmy zajmującej się odzyskiwaniem surowców. W 1944 roku podjął dalej studia medyczne. W 1946 roku w ramach akcji repatriacji wyjechał z rodziną do Krakowa i zadebiutował nowelą Człowiek z Marsa- drukowaną w odcinkach w "Nowym Świecie Przygód". Kolejne studia podjął na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Od 1946-48 współpracował z "Tygodnikiem Powszechnym", publikując wiersze i opowiadania. W 1948 roku zaczął pisać swoją pierwszą powieść: Szpital Przemienienia, a w 1951 zadebiutował książką: Astronauci. W 1953 roku ożenił się z Barbarą Leśniak, lekarzem radiologiem, rok później zmarł jego ojciec. W 1968 urodził się mu syn. Od 1955 roku napisał: Czas nieutracony, Dialogi (1957), Dzienniki gwiazdowe (1957), Eden (1959) i Śledztwo (1959), Pamiętnik znaleziony w wannie (1961), Powrót z gwiazd (1961), Solaris (1961), Niezwyciężony (1964) i Summa Technologiae (1964), Cyberiadę (1965), Wysoki Zamek (1966), Opowieści o pilocie Pirxie (1968), Głos Pana (1968).

W 1970 roku otrzymał nagrodę Ministra Spraw Zagranicznych za popularyzację polskiej kultury za granicą. W 1971 roku napisał Doskonałą próżnię, a w 1972 - został członkiem Komisji Polskiej Akademii Nauk "Polska 2000". W 1973 roku opublikował Wielkość urojoną, a także przyznano mu nagrodę literacką Ministra Kultury i Sztuki i honorowe członkostwo Science Fiction Writers of America. W 1976 roku napisał Katar i dostał Nagrodę Państwową I Stopnia w dziedzinie Literatury oraz został usunięty z SFWA. W 1981 roku otrzymał doktorat honoris causa Politechniki Wrocławskiej.

W 1982 roku wyjechał na roczne stypendium do Wissenschaftskolleg w Berlinie Zachodnim i opublikował Wizję lokalną. W latach 1983-86 był w Wiedniu i otrzymał austriacką nagrodę państwową w dziedzinie kultury europejskiej za rok 1985. W 1987 wydał Fiasko i Pokój na Ziemi, w 1988 roku powrócił do Polski. W 1991 roku dostał austriacką nagrodę państwową im. Franza Kafki w dziedzinie Literatury. W 1994 roku został przyjęty w poczet członków Polskiej Akademii Umiejętności. W 1996 roku otrzymał Order Orła Białego, a w rok później honorowe obywatelstwo miasta Krakowa. W 1998 roku został doktorem honoris causa Uniwersytetu Opolskiego, Lwowskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego, Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W latach 2000-2003 wydał Okamgnienie, Świat na krawędzi, Tako rzecze Lem, Dylematy. Zmarł w 2006 roku, w tymże roku ukazała się Rasa drapieżców.

Patron przyszłego roku

Autor ekranizowanych powieści, które trzeba czytać w oryginale - bo są pełne nie tylko wiadomości, ale i przesłań, które gubi język współczesnego filmu. Jego twórczość jest obfita, ale zdumiewająco aktualna. Ukazuje zarówno ludzkie pragnienia, tęksnoty, marzenia, ambicje - jak i dramat świata, tworzonego bez Boga, a nawet w zaprzeczeniu wiary.

Ten rok będzie szansą, by poznawać jego powieści i opowiadania, by zaznajomić się z jego sposobem myślenia, który prowadzi czytelnika poprzez meandry inteligencji.