Szokujące kłamstwa BBC o Winstonie Churchillu! "Rasistowska postawa"
Przez lata jednym z bardzo popularnych (opartych na kompleksie niższości i urojonej wizji zachodu) oraz całkowicie fałszywych mitów, był ten dotyczący rzekomej bezstronności brytyjskiej publicznej korporacji medialnej BBC. Mit ten wśród Polaków zachwiały kłamliwe produkcje o chrześcijaństwie powielające najgłupsze antychrześcijańskie kłamstwa i unikające o wiele ciekawszej od kłamstw prawdy o religii będącej fundamentem zachodniej cywilizacji.
Jak wynika z artykułu ''Dlaczego BBC musi kłamać na temat historii Wielkiej Brytanii?'' autorstwa Christophera Howartha opublikowanego na stronie brytyjskiego czasopisma ''The Critic'' finansowany z podatków brytyjski nadawca publiczny BBC w duchu nienawiści rasowej (związanej z terrorem czarnych rasistów Black Lives Matter) do białych i cywilizacji zachodniej bredził, że „Winston Churchill był odpowiedzialny za głód w Bengalu w 1943 roku, który zabił miliony Bengalczyków".
Takie brednie na antenie BBC głosiła Yogita Limaye feministyczna reporterka BBC „na podstawie książki ''Inglorious Empire'' autorstwa Shashi Tharoora. W audycji padły kłamliwe stwierdzenia, że Churchill był ''odrażającą postacią wyznającą naganne poglądy i mającą rasistowskie postawy''".
Audycja BBC będąca przykładem typowej anty brytyjskiej narracji (za pieniądze brytyjskich podatników) szokuje przede wszystkim elementarną sprzecznością z faktami. Wbrew kłamstwom BBC „Churchill nie był odpowiedzialny za klęskę głodu w Bengalu".
W rzeczywistości „w 1943 roku Wielka Brytania była w stanie wojny z Japonią, która znajdowała się u bram Indii, która zajęła Birmę, głównego dostawcę zboża do Bengalu. [...] W Bengalu panował głód [...] Churchill nie był odpowiedzialny ani za pogodę, ani za rolnictwo, ani za japońską agresję".
BBC ordynarie kłamie, twierdząc, ''że Churchill wywołał głód, [...] że odmówił pomocy, kiedy mógł". Według BBC w Wielkiej Brytanii miały znajdować się zapasy żywności, a Brytyjczycy dysponowali transportem morskim". W rzeczywistości istnienie Wielkiej Brytanii w 1943 było zagrożone ze strony nazistowskich Niemiec, które opanowały całą Europę. Transport żywności do Bengalu z USA czy Wielkiej Brytanii był niemożliwy z powodu ataków japońskiej marynarki wojennej.
BBC ukryło przed swoimi odbiorcami, że za brak żywności w Bengalu nie odpowiadali Brytyjczycy, tylko Hindusi z innych części Indii. Przyczyny tego stanu na forum brytyjskiego parlamentu referował w 1943 roku „poseł Frederick Pethick-Lawrence, przyszły sekretarz stanu ds. pracy w Indiach, zaangażowany w negocjacje, które doprowadziły do niezależności Indii".
Na forum brytyjskiego parlamentu w 1943 roku brytyjski poseł stwierdził, że w Indiach były złe zbiory i z powodu złych zbiorów nie sprzedawano żywności z innych części Indii w rejony głodu, zablokowano dostawy z Birmy zajętej przez Japończyków. Najistotniejszą przyczyną zablokowania sprzedaży żywności do Bengalu według posła Pethicka-Lawrenca była „inflacja, która doprowadziła do gromadzenia zapasów, czyniąc opłacalnym zatrzymywanie dostaw. Przyczyną lokalnej inflacji był fakt, że lokalnie wybierane parlamenty prowincji wstrzymali transgraniczny handel żywnością, co zresztą Bengal sam forsował, uważając, że ma nadwyżkę produkcji".
Błędne decyzje lokalnych władz indyjskich wybranych przez Hindusów były możliwe z powodu procesu dekolonizacji - „ustawa indyjska z 1935 r. nadała uprawnienia ustawodawcom wybieranym na szczeblu lokalnym. Tak się złożyło, że Churchill był jednym z nielicznych [...] posłów torysów, którzy stanowczo sprzeciwiali się ustawie indyjskiej". Nawet gdyby nie było wojny, blokady transportu przez japońską marynarkę, nawet gdyby Wielka Brytania sama miała żywność, to w wyniku decentralizacji Wielka Brytania nie miała uprawnień do ingerowania w sprawy podlegające lokalnym parlamentom.
Głód został zlikwidowany, gdy „rząd Indii odebrał prowincjom w strefie wschodniej uprawnienia, dzięki którym były one w stanie zapobiegać między prowincjalnemu przepływom żywności. Celem było przyciągnięcie do Bengalu, na mocy zwykłego prawa podaży i popytu, dostaw z innych prowincji produkujących. Cel osiągnięto, co przyniosło natychmiastową ulgę".
Zwycięstwa Brytyjczyków w walce z Japończykami przywróciły normalne dostawy żywności. Kolonialne rządy Brytyjczyków ograniczyły zjawisko głody w Indiach - „pod rządami brytyjskimi budowa 40000 mil linii kolejowych i rozległych projektów irygacyjnych oraz wszechobecna dostępność żeglugi w czasie pokoju umożliwiła szybkie dostarczanie zapasów tam, gdzie są potrzebne".
Jan Bodakowski
Źródło: redakcja
