Jerzy Robert Nowak o Żydach z bezpieki

Jerzy Robert Nowak, powołując się na „Oko za oko" Johna Sacka i książki Henryka Pająka pisał, że 75% kadry kierowniczej UB na Śląsku było Żydami oraz że 50% milicjantów i 80% kadry kierowniczej milicji w Lublinie było Żydami. Żydzi władali bezpieką, więzieniami, milicją i administracją (Jerzy Robert Nowak w „Zbrodniach UB" i „Kogo muszą przeprosić żydzi" za książką „Ludzie bezpieki" M. Piotrowskiego dokładnie ich wymienia). Szeregowi funkcjonariusze bezpieki i milicji byli zirytowani żydowskim monopolem na władze w resorcie.

Profesor Jerzy Robert Nowak w „Sporach o historie i współczesność" twierdził, że Żydzi z PZPR alergicznie i z wrogością atakowali wszystko, co polskie za rzekomy nacjonalizm (np. rehabilitowanie przez Moczara żołnierzy września 1939 i Armii Krajowej). Żydzi z PZPR uważali, że demokracja doprowadzi do antysemityzmu.

Jerzy Robert Nowak w swoich pracach przypominał, że o odpowiedzialności Żydów za terror stalinowski po II wojnie światowej w okupowanej przez komunistów Polsce pisał Stefan Kisielewski, Maria Dąbrowska, ojciec Józef Maria Bocheński, Bohdan Cywiński, a nawet Czesław Miłosz, i Polacy żydowskiego pochodzenia jak Leopold Tyrmand i Marian Brandys. Kisielewski potępiał też cierpienia niewinnych Żydów z powodu nagonki marca 68, choć według Kisielewskiego „Żydzi zawsze kochali komunizm" (04.11.1968). W antysemickiej nagonce marca 68 brał udział K. T. Teplic. O pchaniu się do komunistycznych władz Żydów pisał też Marian Brandys (sam Żyd z pochodzenia).

Profesor Jerzy Robert Nowak przypominał, że dziś kłamie się o rzekomym antysemityzmie komunistów, gdy w rzeczywistości komuniści byli chwaleni przez amerykańskich Żydów za walkę z rzekomym antysemityzmem. Żydzi rządzący okupowaną przez komunistów Polską walczyli ze wszystkim, co Polskie, gloryfikowali Żydów i szkalowali Polaków i AK, sławili cierpienia Żydów (Jakubowska w filmie z 1948 roku „Ostatni etap", Ford w filmie z 1949 roku „Ulicy granicznej").

W swoich książkach profesor Jerzy Robert Nowak przypominał, że Zygmunt Bauman był odpowiedzialny za stalinizację polskiej nauki i kultury, oraz gloryfikował Stalina. Żyd Brzechwa, nazywający się naprawdę Lesman, (według „Gazety Wyborczej" z powodu żydostwa niepodlegający krytyce) w swych wierszach sławił komunizm i Stalina (w 1938 pisał wiersze na cześć Piłsudskiego), kolaborował z komunistami, szydził z religii, patriotów nazywał faszystami.

Zdaniem Jerzego Roberta Nowaka za nędze w okupowanej przez komunistów Polsce odpowiadali tacy Żydzi jak Hanemann i Hilary Minc. Spowodowane było to tym, że z Polski wyjechali żydzi pro kapitalistyczni i zostali sami żydzi pro komunistyczni.

W swych pracach profesor Jerzy Robert Nowak przypominał, że w 1944 Polacy nie zabijali Żydów z UB z powodu ich przynależności etnicznej — Żydzi z UB byli zabijani, bo mordowali Polaków.

Jerzy Robert Nowak, powołując się na książkę Schweitara „Victory, czyli zwycięstwo..." w swojej broszurze „Jak oszukano naród" opisał jak w PRL siatka Mossadu pomagała Żydom w PRL. W tej samej broszurze Jerzy Robert Nowak opisał jak środowisko Michnika i Geremka zawarło sojusz z PZPR przy okrągłym stole, jak układ ten został stworzony przez lobby żydowskie (Michnika i Urbana), i jak środowisko to przejęło szyld Solidarności (monopolizując opozycje). Żydowskie lobby zostało poparte przez komunistów, bo gwarantowało komunistom zakaz dekomunizacji i lustracji. Lobby żydowskie gwarantowało bezkarność komunistom, bo samo bało się rozliczeń (Adam Michnik bronił swoją rodzinę przed odpowiedzialnością za popełnione zbrodnie).

Jerzy Robert Nowak w broszurze „Zbrodnie UB" stwierdził, że Żydzi z bezpieki na emigracji szkalują Polskę i Polaków jako antysemitów i faszystów. Powodem emigracji żydowskich zbrodniarzy z PRL było odebranie im części przywilejów po odwilży 1956 roku. Na emigracji Żydzi z UB stali się żarliwymi syjonistami, nieprawdziwa jest więc teza, że Żyd, zostając komunistą, wyrzekał się swojej tożsamości narodowej.

W swych książkach profesor Jerzy Robert Nowak przypominał, że postawa Żydów ubeków, mordujących i torturujących polskich patriotów często z pobudek szowinistycznych, tworzących w komunistycznym aparacie terroru szowinistyczną klikę, potępiana była przez uczciwych Żydów.

Zdaniem Jerzego Roberta Nowaka, nie da się uciec od tego, że Żydzi z bezpieki walkę z komunistycznym terrorem uważali za antysemicką walkę z Żydami. Żydzi z UB swoją żydowską tożsamość manifestowali pogrzebami na żydowskich cmentarzach, Izrael również uznaje komunistycznych zbrodniarzy za pełnoprawnych Żydów, chroniąc ich od odpowiedzialności i dając im prace (w 1994 w Izraelu pracowało 20.000 oficerów KGB).

W książce „100 kłamstw Grossa" Jerzy Robert Nowak opisał jak robotnicy w czasie strajków (w 15% dotyczących spraw politycznych i religijnych) w latach 1945-1948 potępiali: władze Żydów w Polsce, prześladowania Polaków, uprzywilejowanie Żydów. Historyk przypominał też, że Żydzi po II wojnie światowej w okupowanej przez komunistów Polsce byli ubekami, dyrektorami w fabrykach albo żyli z zasiłków krajowych i amerykańskich, podczas gdy Polacy musieli ciężko pracować. Uprzywilejowanie Żydów wzbudzało w okupowanej przez komunistów Polsce niechęć Polaków do Żydów.

W publikacji „Kogo muszą przeprosić Żydzi" Jerzy Robert Nowak opisał działalność Komunistycznej Partii USA. Połowa członków KP USA była Żydami, 80% władz KP USA leżało w rękach żydowskich. Emigracja żydowska z Europy wschodniej i środkowej była pro komunistyczna i pro sowiecka. Żydzi szpiegowali USA na rzecz ZSRR. Juliusz i Ethel Rosenbergowie i ich złożona z Żydów siatka szpiegowska przekazywała sowietom plany amerykańskiej bomby atomowej. Większość sowieckich szpiegów w USA była Żydami. Żydzi Abbie Hoffman i Jerry Rubin byli przywódcami lewicowej rewolucji młodzieży w Ameryce Północnej lat 60 tych. Żydzi, którzy zdominowali Hollywood, wykorzystują pop kulturę do demoralizowania amerykanów i rozbijania rodzin amerykańskich.

Jan Bodakowski