Samochody autonomiczne będą wykorzystane do gier komputerowych

Na corocznej konferencji międzynarodowej i międzydyscyplinarnej konferencji CHI Play omawiane są zagadnienia nie tylko związane z grami komputerowymi. Badacze z całego świata zajmują się tak zwanym HCI, czyli relacjami człowiek-komputer (human-computer interaction), z tym, że koncentrują się na graczach. W latach dziewięćdziesiątych pojawiły się dwa rozpoznawalne tytuły gier komputerowych. Carmageddon zasłynął z brutalnych scen znęcania się na ludźmi. Z kolei Grand Theft Auto przy okazji wcielenia się w złodzieja samochodów promowało ucieczki policji, wjeżdżanie w tłum ludzi, a w nowszych częściach pojawiły się nawet ukryte wątki z odgrywaniem scen erotycznych. Z CHI Play oba tytuły łączą pojazdy autonomiczne.

Związani z Uniwersytetem Waterloo Matthew Lakier, Daniel Vogel i Lennart Nacke wraz z badaczem z Uniwersytetu Tokijskiego Takeo Igarashi przedstawili ideę wykorzystania samochodów autonomicznych do gier komputerowych. Ich pomysł wykracza daleko poza sięgnięcie na konsolę, czy korzystania z telefonu komórkowego do zabawy w chwili, jak samochód jedzie ulicą. Proponują potraktowanie świata dookoła auta jako wielkiego placu zabaw przy wykorzystaniu rzeczywistości rozszerzonej. Zaprezentowali trzy tytuły w ramach rzeczywistości wirtualnej udającej auto przyszłości.

Killerball polega na uderzaniu piłkami w przejeżdżające auta. Innymi słowy maszyna za pomocą na przykład technologii LIDAR dba o zachowanie bezpieczeństwa na drodze, odpowiedni dystans, prędkość poruszania się w pojeździe. Kierowca zaś umila sobie czas przez udawanie, że rzuca w inne pojazdy piłkami. Przy obecnych tendencjach łatwo o posunięcie się do stwierdzenia, że na tym się nie skończy i zaprezentowane zostaną w przypadku wcielenia w życie bardziej brutalne i nastawione na przemocy tytuły.

Druga z propozycji to Billard. Grupa aut współpracuje ze sobą dla odbijania od innych uczestników ruchu piłek. W tym kontekście przypomina to klasycznego bilardu. Im więcej jest tutaj odbić tym więcej punktów otrzymuje gracz. W tym celu celuje w auta za pomocą smartphone a następnie strzela w nie piłkami.

Ostatnią z zaprezentowanych pomysłów stanowi Decoration. Jest to nic innego, jak wandalizm ujęty w formę zabawy. Gra polega na doczepianiu do innych aut przedmiotów i obrazów. Odpowiednie wycelowanie telefonem pozwoli na uzyskanie odbicia w lusterku, a tym samym widok z obu stron.

Badacze mówią w swoim artykule o użyciu kontrolera rozszerzonej rzeczywistości, lecz bezpiecznym jest założeniem, że mowa tutaj będzie o jakimś elemencie związanym z telefonem komórkowym. Na chwile obecną smartphone jest jedną z najbardziej popularnych platform dla gier. Naukowcy proponują cały system oparty na wcielaniu się w dekoratorów, zdobywaniu poziomów przy masowej grze z innymi osobami. Wizja ta zakłada, że kierowcy nie będą zainteresowani książką, filmem, lecz zmienianiem rzeczywistości wokół siebie. Trudno o bardziej daleko idący sposób zrywania kontaktu z rzeczywistością oraz narzucania spojrzenia na świat. Zbudowanie symulatora i przetestowanie go na dwunastu ochotnikach nie pozwala na daleko idące wnioski, lecz ukazuje narodziny nowego trendu gier rozszerzonej rzeczywistości.

Zwłaszcza, że inni badacze, jak choćby Joanna Hakkila, Ashley Colley i Juho Rantakari proponują tworzenie szyb samochodowej do mieszanej rzeczywistości, to znaczy na wyświetlaczu są prezentowane obok informacji też elementy graficzne. Planowane jest używanie położenia geograficznego do umieszczania reakcji otoczenia na ruchy graczy. To w uproszczeniu przeniesienie świata Pokemon Go, lecz do świata samochodów. Na chwile obecną różni badacze łącznie wyróżnili około trzydziestu trzech systemów gier obejmujących kwestie grania wewnątrz auta, na zewnątrz, między autami, związanych ze współrzędnymi GPS, za pomocą PDA, kamer, zależnych od drogi oraz innych.

O ile propozycje rozwoju gier, w kontekście że jest między innymi wart już więcej niż branża pornograficzna, nie dziwią to jednak budzą wątpliwości kwestie etyczne. Demolowanie innych pojazdów, wykorzystywanie owoców pracy innych jako elementów dekoracyjnych bez pytania innych o zgodę, czy wbrew chęci innych jest przykładem otępienia intelektualnego. Brakuje tutaj zastanowienia jaki jest sens rozrywki redukującej doznania człowieka do relacji z sztucznym światem komputerów nanoszonym na istniejący dookoła nas świat. Niczym w różowych okularach gracze będą widzieli lepsze, ciekawsze otoczenie, kosztem duchowej głębi i doznań estetycznych.

Jacek Skrzypacz