Bo ja z zawodu to jestem samorządowcem i prezesem cz. 1.
- Bo mój mąż to z zawodu jest dyrektorem czyli kariera na prowincji - mówiła o swojej skrajnie niekompetentnej drugiej połówce do swojej gosposi „żona przy mężu” w filmie „Poszukiwany poszukiwana”. I choć od czasu tego nakręconego w schyłkowym PRL-u minęło pięćdziesiąt lat, to nadal mamy takich nieusuwalnych dyrektorów, prezesów, czy ministrów. Na niczym się nie znają, nic nie potrafią, są chodzącymi dowodami niekompetencji i często skrajnej nieuczciwości. A mimo to całe życie prezesują, dyrektorują i są przy korycie – państwowym, czy o wiele częściej samorządowym. Niczym pijawka przyssani do samorządowego cyca.
Wspominaliśmy o koszmarnych warunkach i skrajnie syfie, w jakim prowadzano działalność gastronomiczną w Spółdzielni Socjalnej „Średzianka” w Środzie Wielkopolskiej, karmiąc dzieci z przedszkola i pacjentów szpitala. - Były tam odchody myszy, były mole, znaleźliśmy przeterminowaną żywność, generalnie bałagan i brak porządku bieżącego. Trzy osoby z personelu nie miały aktualnych badań lekarskich. Były także ubytki w tynku i dziury w ścianach. - mówiła wówczas szefowa średzkiego Sanepidu Maria Deręgowska.
https://prawy.pl/101488-skandal-w-srodzie-wielkopolskiej-czyli-jak-sie-zarabia-na-karmieniu-repatriantow-szpitalnych-pacjentow-i-dzieci-z-przedszkola/
Dziś powiemy więcej o osobie samego prezesa Spółdzielni Socjalnej „Średzianka”. Panu Adamie Trawińskim. Bo jest to postać ze wszech miar interesująca. Bezpośrednio po wybuchu całej afery stwierdził on bezczelnie:
– Nie było to celowe działanie. Ubolewam nad tym. To się nie powinno zdarzyć, ale być może te gryzonie przywędrowały w workach z ziemniakami i innymi płodami rolnymi. Wyciągniemy z tego wnioski i konsekwencje.
Cóż, jak widać zero odpowiedzialności za jednostkę podległą. Co ciekawe pan Adam Trawiński został powołany przez byłego starostę powiatu średzkiego Marcina Bednarza na stanowisko prezesa i to z jednooosobowym zarządem, czyli tak naprawdę na granicy prawa. Co jest już skandalem samym w sobie. Jednak pan Trawiński ma bardzo bogatą przeszłość i doświadczenie w samorządach.
Cały życie w samorządzie
W samorządzie Adam Trawiński jest praktycznie od zawsze, czyli od 1994 roku. Przez dwie kadencje w latach 1994-2002 był wiceburmistrz Swarzędza. W kadencji 2002 – 2006 radnym Rady Miejskiej Swarzędza. A w kwietniu 2008 roku powołany przez burmistrz Annę Tomicką na stanowisko pierwszego zastępcy burmistrza Swarzędza. Skąd został przez wyżej wymienioną wykopany 24 września 2014 roku, tuż przed kolejnym wyborami. Wylądował wówczas w Środzie Wielkopolskiej.
Pierwszy raz mogliśmy o nim usłyszeć w 2002 roku, kiedy to Centralne Biuro Śledcze Policji wjechało do włodarzy powiatu swarzędzkiego. Zostali wówczas zatrzymani pod zarzutem niedopełnienia obowiązków i przekroczenia uprawnień były burmistrz Swarzędza Jacek Szymczak, jego zastępca Adam Trawiński i jeszcze dziesięciu współpracowników. Cóż obaj panowali wcześniej przez dwie kadencje piastowali posady burmistrza i wiceburmistrza Swarzędza. Razem z byłymi pracownikami dwóch ostatnich Zarządów Miasta Swarzędza zatrzymany został także 43-letni Wojciech S. To on, zdaniem prokuratury, kupował od miasta nieruchomości po znacznie zaniżonych cenach. Miasto miało stracić na tym 1,5 mln zł. A zarzuty, które poznańska Prokuratura Okręgowa im wówczas postawiła to był zaledwie czubek góry lodowej.
– Zarzucamy im niedopełnienie obowiązków, przekroczenie uprawnień i niegospodarność, w sumie jedenaście zarzutów.
– mówił wówczas rzecznik Prokuratury Okręgowej w Poznaniu prokurator Mirosław Adamski.
O tym, jaki był wyrok, dlaczego prokuratura zawaliła sprawę, a wysoki sąd z niezwykłą łaskawością pochylił się nad losem oskarżonych, a także o dalszej karierze pana Trawińskiego i jego szczególnej empatii wobec najbiedniejszych mieszkańców Swarzędza, których wraz ze swoją szefową panią burmistrz Anną Tomicką chciał wydoić na podstawie tak zwanych „opłat adiacenckich” już w kolejnym artykule.
Michał Miłosz
Źródło: Michał Miłosz
