W nowym badaniu opublikowanym przez profesora Lucę Diotalleviego z Uniwersytetu Rzymskiego szczegółowo opisano stały, a nawet coraz szybszy spadek liczby osób praktykujących wiarę katolicką wśród Włochów.

Tradycyjnie katolickie Włochy stoją w obliczu katastrofalnego upadku wiary, ponieważ frekwencja na mszach gwałtownie spada do 10% populacji, a w niektórych regionach nawet mniej.

Stały, a nawet coraz szybszy spadek praktykowania wiary katolickiej wśród Włochów został szczegółowo opisany w nowym badaniu opublikowanym przez profesora Lucę Diotallevi z Uniwersytetu Rzymskiego w książce zatytułowanej La messa è sbiadita: La partecipazione ai riti religiosi in Italia dal 1993 al 2019 (Msza wyblakła: Uczestnictwo w obrzędach religijnych we Włoszech w latach 1993-2019).

W książce Diotallevi analizuje liczby, dane demograficzne i możliwe przyczyny gwałtownego spadku frekwencji na niedzielnych mszach we Włoszech w ciągu ostatnich 30 lat. Według jego ustaleń włoski katolicyzm jest na skraju zaniku.

Według badania Diotalleviego, opartego na danych ISTAT, włoskiego krajowego instytutu statystycznego, frekwencja na mszach we Włoszech spada od 1993 roku, z wyraźniejszym spadkiem od 2005 roku i kolejnym spadkiem w 2020 i 2021 roku, co odpowiada okresowi pandemii COVID-19. W 2017 r. po raz pierwszy liczba włoskich katolików, którzy "nigdy" nie uczęszczają na mszę, przekroczyła liczbę osób, które stwierdziły, że uczęszczają na nią "przynajmniej raz w tygodniu".

W 1993 r. liczba praktykujących katolików w stosunku do całkowitej populacji Włoch była już niska i wynosiła 37,3%. W 2019 r. liczba ta spadła do 23,7 procent. Diotallevi zwraca uwagę, że deklarowana regularna frekwencja na niedzielnych mszach jest zawsze wyższa niż faktyczna, więc rzeczywisty odsetek praktykujących katolików jest nawet niższy niż pokazują oficjalne statystyki.

Profesor napisał: "W populacji włoskiej (w wieku lat i powyżej) indywidualne deklaracje uczestnictwa z częstotliwością "co najmniej raz w tygodniu" w wysoce zinstytucjonalizowanych rytuałach religijnych, a zatem charakteryzujących się również pewną formą znacząco scentralizowanej regulacji, w okresie od 1993 do 2019 roku (źródło ISTAT, AVQ) doświadczyły drastycznego spadku: straciły około jednej trzeciej swojej początkowej wartości. Wskaźnik (który strukturalnie zawyża "rzeczywiste" uczestnictwo) we wskazanym okresie doświadczył nie tylko konsekwentnego spadku, ale także przyspieszenia. Takie przyspieszenie nastąpiło mniej więcej w połowie pierwszej dekady XXI wieku".