Zapomniany narodowiec. Karol Stefan Frycz

Prawnik, działacz Młodzieży Wszechpolskiej i Stronnictwa Narodowego. Mimo iż był przedstawicielem ruchu endeckiego, posiadał oryginalne, wychodzące poza ten nurt koncepcje i poglądy, którym dawał wyraz w swojej publicystyce. Zginął 75 lat temu pod ścianą straceń w Auschwitz. Karol Stefan Frycz urodził się 31 października 1910 r. w Kielcach. Kształcił się w szkołach w rodzinnej miejscowości oraz w Państwowym Gimnazjum Humanistycznym im. Mikołaja Kopernika w Łodzi, które ukończył zdaną w 1928 r. maturą. W tym samym roku podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, zakończone doktoratem w 1939 r. W tym czasie działał w Młodzieży Wszechpolskiej i Stronnictwie Narodowym. Jako publicysta zadebiutował na łamach „Myśli Narodowej”. Pisał też dla „Prosto z Mostu” i „Warszawskiego Dziennika Narodowego”. W 1939 r. rozpoczął współpracę z założonym przez Wojciecha Wasiutyńskiego pismem „Wielka Polska”. Od 1935 do 1939 r. był aplikantem adwokackim w jednej z warszawskich kancelarii. Później pracował jako referent w Wydziale Informacyjno-Prasowym Izby Przemysłowo-Handlowej w Warszawie. W latach 1935-1936 zasiadał w redakcji Polskich Akademickich Organizacji Prawniczych „Prawo”, rozpoczął współpracę z Instytutem Wschodnim. W swej publicystyce poruszał różnorakie zagadnienia, w tym tematy związane z historiozofią, religią i literaturą. W sferze jego zainteresowań znajdowały się zarówno sprawy cywilizacyjne, jak i gospodarcze, polityczne i odnoszące się do szeroko pojmowanej kultury. Dawał wyraz tęsknocie do czasów baroku i kontrreformacji, które uważał za okres rozkwitu polskiego malarstwa, architektury, literatury i filozofii oraz triumfu katolicyzmu. We wrześniu 1940 r. aresztowany przez gestapo, jeszcze w tym samym miesiącu jako więzień polityczny trafił do Auschwitz. Po dwóch miesiącach dzięki staraniom żony został zwolniony. Po odzyskaniu wolności początkowo zamieszkał na wsi, a następnie w Krakowie, gdzie pracował w Radzie Głównej Opiekuńczej. W kwietniu 1942 r. został ponownie aresztowany i zesłany do obozu w Oświęcimiu. 27 maja 1942 r. zginął w egzekucji rozstrzelany pod ścianą straceń. Miał 32 lata. W 2012 r. nakładem wydawnictwa Von Borowiecki ukazała się publikacja Ku „Nowemu barokowi”. Myśl polityczna Karola Stefana Frycza (1910-1942) autorstwa Arkadiusza Mellera i Patryka Tomaszewskiego, w której znalazł się wybór jego publicystyki. Źródło: konserwatyzm pl