Szokująca CENZURA! Naprawdę to robią

Dahl urodził się w Walii w zamożnych rodzicach norweskich imigrantów, a większość życia spędził w Anglii. Podczas II wojny światowej służył w Królewskich Siłach Powietrznych (RAF). Został pilotem myśliwca, a następnie oficerem wywiadu, awansując do rangi p.o. dowódcy skrzydła. W latach 40. zyskał rozgłos jako pisarz, publikując zarówno utwory dla dzieci, jak i dla dorosłych, i stał się jednym z najlepiej sprzedających się autorów na świecie. Wśród nagród przyznanych mu za wkład w literaturę znajdują się World Fantasy Award za całokształt twórczości z 1983 r. oraz British Book Awards "Children's Author of the Year" w 1990 r. Dahl i jego twórczość były krytykowane za stereotypy rasowe, mizoginię i antysemityzm, choć temu ostatniemu zaprzeczały osoby, które go znały. W 2008 roku The Times umieścił Dahla na 16 miejscu na swojej liście "50 największych brytyjskich pisarzy od 1945 roku".

Wydawnictwo Puffin zatrudniło „wrażliwych czytelników” do zredagowania fragmentów tekstu autora, aby upewnić się, że jego książki „nadal mogą się podobać wszystkim dzisiaj”, co zaowocowało rozległymi zmianami w twórczości Dahla.

Wprowadzono zmiany w opisach wyglądu fizycznego postaci. Słowo „gruby” zostało usunięte z każdego nowego wydania odpowiednich książek, podobnie jak słowo „brzydki” – donosi Daily Telegraph.

Augustus Gloop w Charlie i fabryka czekolady jest teraz opisywany jako „olbrzymi”. W The Twits pani Twit nie jest już „brzydka i bestialska”, ale po prostu „bestialska”.

W oryginalnym tekście dokonano setek zmian – dodano także fragmenty, których nie napisał Dahl. Ale firma Roald Dahl Story Company stwierdziła, że „nie jest niczym niezwykłym sprawdzanie języka” podczas nowego nakładu, a wszelkie zmiany były „małe i starannie przemyślane”.

W „Czarownicach” akapit wyjaśniający, że czarownice są łyse pod perukami, kończy się nową linijką: „Istnieje wiele innych powodów, dla których kobiety mogą nosić peruki i z pewnością nie ma w tym nic złego”.

W poprzednich wydaniach James and the Giant Peach stonoga śpiewała: „Ciocia Sponge była niesamowicie gruba / I do tego niesamowicie zwiotczała” oraz „Ciocia Spiker była chuda jak drut / I sucha jak kość, tylko bardziej sucha”.

Oba wersety zostały usunięte, a ich miejsce zajmują rymowanki: „Ciocia Sponge była paskudną starą bestią / I zasłużyła na zgniecenie przez owoc” oraz „Ciocia Spiker była taka sama / I zasługuje na połowę winy”.

Zniknęły odniesienia do postaci „kobiecych”. Panna Trunchbull w Matyldzie, niegdyś „najgroźniejsza kobieta”, jest teraz „najbardziej budzącą grozę kobietą”.

Puffin i Roald Dahl Story Company dokonali zmian we współpracy z Inclusive Minds, które jej rzecznik opisuje jako „kolektyw dla ludzi, którzy pasjonują się włączeniem i dostępnością literatury dziecięcej”.

Alexandra Strick, współzałożycielka Inclusive Minds, powiedziała, że „dążą do zapewnienia autentycznej reprezentacji, poprzez bliską współpracę ze światem książki i z tymi, którzy przeżyli jakikolwiek aspekt różnorodności”.

Informacja od wydawcy znajduje się na dole strony z prawami autorskimi najnowszych wydań książek Dahla: „Cudowne słowa Roalda Dahla mogą przenieść cię do różnych światów i przedstawić najwspanialsze postacie. Ta książka została napisana wiele lat temu, dlatego regularnie weryfikujemy jej język, aby mieć pewność, że nadal możemy się nią cieszyć”.

Rzecznik firmy Roald Dahl Story Company powiedział: „Podczas publikowania nowych nakładów książek napisanych wiele lat temu nie jest niczym niezwykłym przeglądanie używanego języka wraz z aktualizacją innych szczegółów, w tym okładki książki i układu strony. Naszą przewodnią zasadą przez cały czas było zachowanie fabuły, postaci oraz lekceważącego i ostrego ducha oryginalnego tekstu. Wszelkie wprowadzone zmiany były niewielkie i dokładnie przemyślane”.

W istocie jest inaczej. Wielka literatura padła natomiast ofiarą politycznej poprawności.

Chris Klinsky

Źródło: Guardian