Marsz Pileckiego - szokująco niska frekwencja. Fotorelacja
Już od kilku lat odbywa się w rocznice zamordowania Witolda Pileckiego marsz ku czci tego wielkiego polskiego bohatera. W tym roku marsz rozpoczął się przed pomnikiem Mikołaja Kopernika i wyruszył na Rakowiecką do budynku byłego aresztu śledczego, gdzie powstaje Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL.
Niezwykle smutne jest to, że ta piękna odbywająca się od kilku lat inicjatywa była tak bardzo nieliczna. W marszu szło może 50 osób, eskortowanych przez kilkudziesięciu policjantów. Wśród uczestników byli rekonstruktorzy, kilku działaczy ONR, poseł PiS Ryszard Czarnecki, uczestnicy mili kilka transparentów i biało czerwonych flag. Po marszu na dziedzicu Rakowieckiej 6 Mazowiecka Brygada Obrony Terytorialnej imienia rotmistrza Witolda Pileckiego prezentował swoje uzbrojenie.
Lista organizatorów i patronów marszu jest chyba większa niż liczba uczestników marszu. Organizatorem była Fundacja Służba Niepodległej. Współorganizatorami KoLiber Warszawa, Młodzi dla Polski i Studenci dla Rzeczypospolitej. Partnerem przedsięwzięcia: Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL. Honorowy patronem marszu był Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Profesor Piotr Gliński, który na Rakowieckiej przemówił do zebranych. Marsz otrzymał dofinansowanie ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach programu "Patriotyzm Jutra". Patronami medialnymi marszu były: TVP Kultura, Telewizja Republika, RDC, Gazeta Polska, Gazeta Polska Codziennie, Niezalezna.pl, Gość Warszawski, Gość Niedzielny, DoRzeczy, WSieci Historii, Tygodnik Katolicki Niedziela, Tygodnik Solidarność, Blogpress.pl, Historykon.pl, Histmag.org, Polska Agencja Prasowa.
Witold Pilecki urodził się w 1901 roku w Rosji, jego rodzice byli potomkami polskich patriotów wywiezionych na Sybir za udział w powstaniach. Po przeprowadzce do Wilna Witold Pilecki działał w nielegalnym polskim harcerstwie. Od 1918 do 1921 służył w Wojsku Polskim. Walczył z Rosją bolszewicką w czasie wojny 1920 roku. W II RP Witold Pilecki ożenił się i miał dwójkę dzieci. Mieszkał na wsi. W 1939 walczył w kampanii wrześniowej i rozpoczął działalność konspiracyjną.
W 1940 roku Witold Pilecki, pod fałszywymi dokumentami, w ramach tajnej misji dał się złapać Niemcom i został wysłany do Auschwitz. W obozie stworzył obozową konspirację (razem z liderem ONR Janem Mosdorfem). W 1943 Pilecki uciekł z Auschwitz. Rzeczywistość obozową opisał w swoim raporcie o zbrodniach niemieckich na więźniach obozu koncentracyjnego.
Po ucieczce z obozu walczył w Powstaniu Warszawskim. Jak informuje poświęcony Witoldowi Pileckiemu portal Instytutu Pamięci Narodowej pilecki.ipn.gov.pl, Witold Pilecki „początkowo walczył jako szeregowy żołnierz w [związanym z NSZ] Zgrupowaniu »Chrobry II« starając się zachować anonimowość. Jednak w miarę upływu czasu, gdy coraz bardziej potrzebni byli oficerowie ujawnił swój stopień wojskowy. W pierwszych dniach powstania walczył w 1 kompanii „Warszawianka" w budynku Wojskowego Instytutu Geograficznego. W miarę toczonych walk powstańczych został zastępcą, a następnie dowódcą 2 kompanii I batalionu broniącej rejonu ulic Towarowej i Srebrnej ze składami Hartwiga. Podczas walk nawiązał przyjaźń z kapelanem Zgrupowania „Chrobry II" ks. kpt. Antonim Czajkowskim ps. „Badur". Spotkał też towarzysza ucieczki z Auschwitz – Edwarda Ciesielskiego ps. „Beton". Od niego dowiedział się o śmierci Jana Redzeja przy zdobywaniu WIG.
Po 63 dniach walki Powstanie Warszawskie upadło. Powstańcy musieli złożyć broń i udać się do niewoli. 5 października 1944 r. rtm. Witold Pilecki wraz z żołnierzami Zgrupowania <<Chrobry >> wyruszył do Ożarowa, skąd po kilku dniach pojechał do Lamsdorf, a 19 października skierowano go do Murnau. Tam przebywał do wyzwolenia, opiekując się młodymi powstańcami, za co otrzymał wdzięczne miano „Taty". 9 lipca 1945 roku Witold Pilecki wyjechał z obozu w Murnau do II Korpusu Polskich Sił Zbrojnych we Włoszech".
Po wojnie brał udział w politycznej konspiracji antykomunistycznej. W 1947 roku Witold Pilecki został pojmany przez oprawców z UB i poddany przez komunistów sadystycznym torturom. 25 maja 1948 roku komuniści zamordowali rotmistrza w więzieniu na Rakowieckiej. Do dziś jego zwłoki, prawdopodobnie zakopane wraz ze zwłokami innych pomordowanych polskich patriotów na Powązkach, nie zostały zidentyfikowane.
Rotmistrz Witold Pilecki jest niewygodną postacią dla środowisk żydowskich. Jego walka podczas II wojny światowej zaprzecza inspirowanej przez Żydów, Niemców i Rosjan, antypolskiej kampanii nienawiści kreującej polskich katolików na zbrodniarzy odpowiedzialnych za holocaust. Dodatkowo oprawcami, którzy torturowali, mordowali i zamordowali Witolda Pileckiego za czasów, gdy Polska była pod okupacją Moskwy byli Żydzi.
Jan Bodakowsk
Źródło: JB, prawy.pl
