MEDYTACJE EWANGELICZNE Z DNIA 17 kwietnia 2016 r.

Czwarta Niedziela Wielkanocna, Rok C, II - J 10, 27-30.

Jezus powiedział:

«Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy».

Oto słowo Pańskie.

W jaki sposób zna Jezus Chrystus swoich ludzi? Swoje owce? On zna nas na sposób doskonały, bo będąc sam Barankiem – to znaczy człowiekiem, jest jednocześnie Pasterzem – to znaczy Bogiem.

Stada owiec mieszają się z różnych powodów, na przykład w miejscach, gdzie są pojone owce.

Podobnie w miejscach, z których wszyscy potrzebujemy czerpać, spotykają się ludzie, zarówno ci, którzy wierzą w Jezusa Chrystusa, jak i niewierzący.

Wiele zwykłych, ludzkich potrzeb jest dokładnie taka sama, bez względu na wiarę. Musimy jeść, spać, pić, pracować, itd… Aby te zwykłe liczne potrzeby zaspokajać, wyruszamy w przestrzenie, w których spotykamy się z ludźmi o innych poglądach, a także z ludźmi niewierzącymi.

Różnica między nami polega na tym, że my słuchamy i słyszymy głos Pasterza – to znaczy Jezusa Chrystusa, na mocy wolnego wyboru, bo możliwość słyszenia Jego głosu ma każdy.

Owce z różnych stad, ludzie różnych poglądów mieszają się więc, ale przychodzi moment, na przykład chwila, w której coś nam zagraża i wtedy Pasterz woła. Te, które znają Jego głos, idą za Nim, one Mu ufają.

My słyszymy Jezusa, jeśli tylko pragniemy Go słyszeć, umiemy rozeznawać Jego głos od wielu innych, które również słyszymy. Wtedy gromadzimy się przy Nim, bo zawołał.

Odchodzimy wtedy z ziemskiego pastwiska, opuszczamy miejsce w którym byliśmy z jakiś ziemskich powodów i idziemy tam, skąd słyszymy głos Jezusa.

Surdus – to znaczy głuchy z języka łacińskiego. Stąd słowo absurd. Takie właśnie jest życie człowieka nie wsłuchanego w Miłość, którą jest sam Bóg - absurdalne.

Zobaczmy jak wielkie starania czyni ten świat, abyśmy nie wchodzili w wyciszenie, to znaczy abyśmy tak mocno byli zagłuszani, by nie słyszeć głosu Pasterza, to znaczy Jezusa. Czego więc chcemy? Czy chcemy słyszeć? Czy pragniemy ciszy, aby słyszeć?...

Jezus mówi, że nikt nie wyrwie nas z Jego ręki. Jeśli Jezus mówi, że nikt, to znaczy że nikt. Amen.

Fot. www.parafia.chrobierz.info