Cywilizacja łacińska na celowniku iluminatów, freudyzmu, szkoły frankfurckiej i gender

Temat historii ideowej negacji rozumu (czyli podstawy cywilizacji białego człowieka) jest jednym z opisanych tematów przez zespół autorów Józefa Białka w wydanej przez wydawnictwo Wektory pracy „Czas sodomy. Czyli zamach na cywilizację".

Jednym z ważnych przełomów w walce z cywilizacją białego człowieka było oświecenie, które wbrew swoim deklaracjom o racjonalizmie i naukowości, narzuciło zabobony nakazujące postrzegać ludzi jako istoty kierujące się emocjami i popędami, oraz traktować zło jako zjawisko naturalne.

Ważnym przełomem dla sił wrogich cywilizacji europejskiej była działalność iluminatów, którzy „skonstruowali doskonale działający system indoktrynacji i kontroli, który był rozwijany przez ich ideowych spadkobierców" np. komunistów – co nawet ma swój wymiar symboliczny, 1 maja jako marksistowskie święto robotnicze jest odwołaniem do daty założenia iluminatów – 1 maja 1776 Adam Weishaupt założył to szkodliwe dzieło (zresztą w satanistyczne święto – Noc Walpurgi).

Podstawą działalności iluminatów było bezwzględne posłuszeństwo liderom, pełna kontrola (w tym i psychologiczna) liderów nad poddanymi. Celem iluminatów była likwidacja: Kościoła katolickiego, państw narodowych, dziedziczenia własności, patriotyzmu, rodziny. Jednym z wyznawców idei iluminatów był włoski rewolucjonista Giuseppe Mazzini, a wcześniej przedstawiciele rewolucji francuskiej. Iluminaci dążyli do globalizacji i stworzenia jednego globalnego państwa poprzez wywoływanie wojen.

Wśród nurtów destruktywnych dla cywilizacji szkodliwy był również i pozytywizm. Jego twórca Auguste Comte był zwolennikiem inżynierii społecznej. Comte uważał, że trzeba stworzyć nową pozytywistyczną religię, by móc kontrolować społeczeństwo.

Z zachodnią cywilizacją walczył też Żyd i satanista Karol Marks, który swój marksizm oparł na myśleniu z Talmudu. Celem marksizmu był ateizm i zniszczenie wiary. Marksiści głosili i głoszą, że ludzie nie popierający rewolucji komunistycznej mają fałszywą świadomość.

Również na Talmudzie, kabale luriańskiej (gnostyckich wierzeń rozwiniętych przez żydowskiego mistyka rabina Sabataj Cwi) i sabatarianizmie, swoją ideę oparł Zygmunt Freud, Żyd związany z żydowską masonerią Bnai Brith. Freud psychoanalizę wzorował na pomysłach iluminatów. Za swój cel postawił walkę z cywilizacją łacińską i katolicyzmem.

Dziś freudyzm wykorzystywany jest przez propagandę i reklamę. Stworzona przez Freuda psychoanaliza jest oskarżana o to, że zbyt często narzuca pacjentowi fikcyjne wspomnienia seksualne (o patologiach, z którymi w rzeczywistości się nie zetknął) oraz pragnienia seksualne, których nie mieli (homoseksualizm czy transseksualizm). Według krytyków psychoanalizy zbyt często psychoterapeuci wmawiają ludziom problemy, których ci nie mają, by zarabiać na ich leczeniu.

Innym destruktywnym nurtem psychologii jest behawioryzm stworzony przez Johna Watsona. Idea ta głosi, że nie ma życia duchowego, ludzie reagują tylko na czynniki zewnętrzne. Zgodnie z behawioryzmem ludźmi można kierować, oferując im seksualną satysfakcję. Behawioryzm umożliwił korporacjom uczynienie z ludzi bezmyślnych konsumentów.

Niestety większość ludzi nie ma świadomości, jakie niebezpieczeństwo stanowi szkoła frankfurcka. Do jej przedstawicieli należy zaliczyć: Maxa Horkheimera, Theodora Adorno (czyli Theodor Ludwig Wiesengrund), Herberta Marcuse, Waltera Benjamina, Friedricha Pollocka, Leo Löwenthala, Ericha Fromma, oraz jako kontynuatora Jürgena Habermasa. Szkoła frankfurcka po stwierdzeniu, że marksizm jest nieskuteczny, bo robotnicy są zbyt konserwatywni, postanowiła kontrolować świadomość, korzystając z metod iluminatów, psychoanalizy i marksizmu. Dzięki swej pozycji przedstawiciele szkoły frankfurckiej w swej walce o władze mogli uznać swoich ideowych przeciwników za wariatów. Finansowani przez amerykańską finansjerę przedstawiciele szkoły frankfurckiej pozwolili lewicy opanować edukację i kulturę masową. Szkoła frankfurcka za proletariat zastępczy uznała wszelkie mniejszości seksualne i etniczne, odmieńców, studentów kobiety.

W poczet przeciwników zachodniej cywilizacji należy też zaliczyć feminizm, który swoją ideę oparł na marksistowskim schemacie konfliktu, w którym klasą uciśnioną nie jest proletariat a kobiety. W szeregach feministek znalazły się takie psychopatki jak: twórczyni przemysłu aborcyjnego zajmującego się mordowaniem nienarodzonych dzieci Margaret Sanger oraz współtwórczyni bolszewickiego terroru Aleksandra Kołłontaj. Kontynuacją feminizmu jest gender, którego celem jest dewastacja psychiki młodych poprzez wmawianie im realnie niemożliwego wyboru płci.

Niewątpliwym nurtem destrukcji zachodniej cywilizacji jest rewolucja seksualna. Jej ideologiami byli między innymi: żyd i komunista Wilhelm Reich, finansowany przez Fundację Rockefellera kłamca i zwolennik legalizacji pedofilii (który organizował pedofilskie gwałty na niemowlakach) Alfred Kinsey, głosicielka bredni o rzekomym życiu seksualnym dzikich biseksualistka Margaret Mead.

Jednym z nowszych nurtów niszczących naszą cywilizację jest ekologizm, czyli komunizm udający ochronę środowiska, finansowany przez globalną finansjerę. Jego sztandarowymi postaciami jest Daniel Cohn-Bendit i Greta Thunberg (córka Sary Ernman). Jak można przeczytać na Wikipedii „w 2001 roku niemiecka dziennikarka Bettina Röhl oskarżyła" Daniela Cohn-Bendita ''o pedofilię na podstawie auto cytatów z autobiograficznej książki pt. Wielki Bazar (1975. Podobne relacje zawarł w opublikowanym rok później artykule w piśmie kulturalnym „das da". W wywiadzie telewizyjnym w 1982 roku Cohn-Bendit opisywał dalsze szczegóły, podkreślając, że „seksualność dziecka jest czymś wspaniałym" i „uczucie rozbierania przez 5-letnią dziewczynkę jest fantastyczne, bo jest to gra o absolutnie erotycznym charakterze"''.

Jan Bodakowski