Pandemia, czy zbiorowe szaleństwo? Jak nie zwariować?

W ten sposób stała się elementem systemu i przyjęła postać sędziego, który osądza wszystko. Mówiąc prościej: rządzą nami, troszczą się o nas, a nawet chcą nas karać, zwykli idioci. Nie dziwi, że w tej sytuacji, każdy, kto choć nawet zetknął się z mądrością, zastanawia się poważnie, jak nie zwariować w takiej rzeczywistości.

W ostatnim czasie, tzw. pandemii, zalew idiotyzmów przyjął postać tsunami, które porwało ze sobą resztki rozsądku u tych, którzy jeszcze wykazywali jego śladowe ilości. Trudno mówić o pandemii tam, gdzie statystyki mówią o tym, że mamy do czynienia najwyżej z poważniejszą odmianą grypy, a WHO musi zmienić swoją definicję, czym jest pandemia, żeby ją w ogóle ogłosić. Robi to ta sama organizacja, wobec której UE wszczęła śledztwo po nieuzasadnionym ogłoszeniu epidemii świńskiej grypy. Tak teraz, jak i wówczas, WHO jedyny ratunek widzi w szczepionkach i lobbuje w imieniu koncernów. Każdy kto na to patrzy bez emocji, musi przypomnieć sobie słowa z polskiego filmu: „Kasa, misiu, kasa”. Co natomiast powiedzieć o maseczkach, których powszechne noszenie krytykowała właśnie WHO, a wraz z nią były minister zdrowia Łukasz Szumowski, żeby po jakimś czasie stwierdzić (bez podania informacji o przełomowych badaniach w tej dziedzinie), że jednak są nie tylko zalecane, ale nawet konieczne i najlepiej nosić je nawet we własnym domu (!). Stało się to pomimo tego, że długi czas lekarze podnosili, że maseczki nie chronią przed zachorowaniem, dają złudne poczucie bezpieczeństwa, a ich masowe używanie sprawia, że brakuje ich naprawdę potrzebującym? Co zrobić ze znacznym ograniczeniem wiernych w kościołach, przy jednoczesnej zgodzie na tłumy w sklepach i galeriach handlowych? Jak podchodzić do faktu, że prof. Simon, jeden z czołowych ekspertów od epidemii koronawirusa w Polsce, twierdzi, że koronawirus jest zabójczy na cmentarzach, a nie robi szkody na masowych protestach Strajku Kobiet? Jak traktować działania rządu, który zamyka restauracje, a otwiera stoki narciarskie? Jak podchodzić do zapewnień premiera, że szczepionka na koronawirusa, którą właśnie kupuje, jest bezpieczna, skoro sam producent tego nie gwarantuje – co więcej, załatwia sobie, żeby nie odpowiadać za możliwe skutki uboczne?

To tylko wybrane z całej masy absurdów, które wtłacza się ostatnio do głowy obywatelom, w czym uczestniczą władze, media, autorytety, lekarze. W ich imię ogranicza się wolność, odbiera własność, wpędza w choroby, nie udziela pomocy, bo przecież służba zdrowia jest teraz skupiona na walce z covidem? 12,5 dodatkowych zgonów w październiku, po odliczeniu liczby tych, którzy oficjalnie zmarli na COVID-19, obnaża rozmiar zbrodni, jakiej dopuścili się rządzący, wprowadzając lock down.
A przecież to tylko niewielki ułamek otaczającej nas antykultury głupoty, w której mówi się, że dwóch chłopów lub dwie baby mogą stanowić małżeństwa, a nawet nadają się na rodziców, zabójstwo dziecka w łonie matki to tylko „zabieg”, hasło feministek „wypierdalać” jest przykładem poprawnej polszczyzny, Oskara mogą dostać tylko „tęczowo-entuzjastycznie-nastawieni”, mówienie o płci to dyskryminacja, toalety, baseny i przebieralnie powinny być koedukacyjne, transseksualista może startować w kobiecych zawodach itd.itp.

W tej sytuacji nie pozostaje nam nic innego, niż wrócić do źródła naszej kultury i cywilizacji, a więc do klasycznej filozofii, która rozumiana jest jako „umiłowanie mądrości”, do posługiwania się rozumem, do brania pod uwagę rzeczywistości. W tym miejscu można zaapelować do wszystkich, abyśmy, jak mówił filozof prof. Mieczysław Gogacz, „byli przyjaciółmi rzeczywistości”. Można tu dodać i zdrowego rozsądku, rozumu, logiki dwuwartościowej, bez których będziemy tylko jak stado baranów biegnące za gwizdkiem pastucha.