Słowiński Park Narodowy - fotogaleria

Woda, dużo wody

Oprócz największego z jezioro, czyli Łebska o powierzchni 7,1 tys. ha. mamy również inne zbiorniki wodne na terenie Parku Narodowego. Są to jezioro Gardno o powierzchni 2,5 tys. ha oraz Dołgie Wielkie - 156 ha i Dołgie Małe 6,2 ha. W 2004 roku został on powiększony o o część Morza Bałtyckiego. Słowiński Park Narodowy to największy obszar chroniony nad polskim morzem. Jego łączna powierzchnia to 32 744 ha, z czego obszary lądowe zajmują jedną trzecią. Reszta to ok 11 tys. ha wód śródlądowych oraz 11 tysięcy hektarów wód przybrzeżnych Morza Bałtyckiego.

Unikalny świat roślin i zwierząt

Słowiński Park Narodowy charakteryzuje się jedną z największych różnorodności flory i fauny w Polsce. Mamy więc do czynienia z roślinami wodnymi, leśnymi, torfowiskowymi i wydmowymi. Fauna parku jest równie zróżnicowana, a wiele gatunków jest endemicznych, czyli nie występuje nigdzie indziej. Część z nich znajduje się pod ścisłą ochroną. Mamy czynienia z bogactwem owadów, ryb (zarówno słodkowodnych, jak i morskich), jaszczurki i żmije. Z ssaków lądowych występują kuny, łasice, borsuki, gronostaje, jenoty, lisy, wilki, dziki, sarny, jelenie i łosie, z wodnych: bobry i wydry, a z morskich foki szare i obrączkowane oraz morświny. Jednak park jest jednym z największych w Polsce (zaraz po Biebrzańskim Parku Narodowym) skupisk dzikich ptaków. Liczba obejmuje według różnych źródeł od 257 do 274 odnotowanych gatunków z czego połowa to ptactwo wodne i błotne. (Dla porównania w dolinie Biebrzy obserwowano 293 gatunki ptaków, w tym ponad 180 ptaków lęgowych). W tym tak rzadkie i chronione, jak: orzeł bielik (polujący przede wszystkim na liczne gatunki kaczek), rybitwa białoczelna, kania ruda i ohar (znany również jako podgorzelec, albo kaczka norowa), tracze długodziobe, nury rdzawoszyje. O wiele częściej można jednak spotkać gęsi gęgawy, łabędzie krzykliwe, czy kormorany, a także liczne ptaki z rodziny kaczek: kaczki morskie: uhka, markaczka i lodówka, kaczki krzyżówki, świstuny, gągoły. A nocami usłyszeć puchacza. Ponieważ wszystkich tych zwierząt nie zobaczymy w naturalnym środowisku dlatego warto odwiedzić Muzeum Przyrodniczego Słowińskiego Parku Narodowego w Smołdzinie. Tam zobaczymy ekspozycję prezentującą ekosystemy Parku: morza, plaży, wydm, lasów i jezior. Liczne fotografie i preparowane zwierzęta przedstawiają całe bogactwo przyrodnicze występujące w tym wyjątkowym miejscu. Ciekawe, że w jeziorze Łebsko można spotkać ryby morskie. Tak więc jest tam szansa na złapanie śledzi, fląder, dorszy i łososi. Z kolei w strefie przybrzeżnej występują szczupaki i okonie. W jeziorze występuje również endemiczny gatunek siei, którego nie ma nigdzie indziej. Na jeziorze Gardno i na pobliskich rzekach Łupawa i Łeba są szlaki kajakowe. Do atrakcji turystycznych można zaliczyć wznoszące się na prawie 115 m nad poziomem morza wzgórze Rowokół, które przez Słowińców było uznawane za miejsce święte. A po przyjściu na te ziemie chrześcijaństwa stało się miejscem kultu maryjnego. Unikalną atrakcją turystyczna są położone na terenie parku, na mierzei łebskiej między morzem a jeziorem Łebsko ruchome wydmy, które pod wpływem wiatru „wędrują” z prędkością kilku metrów rocznie. Zasypując okoliczne lasy i jezioro Łebsko. Udostępnione do zwiedzania są dwie z nich. Wydma Łącka z której świetnie widać, zarówno jeziora Łebsko jak i Bałtyk oraz wydma Czołpińska w pobliżu której możemy się wdrapać do latarni morskiej Człopino. Także koło Czołpina znajduje się zatopiony przed trzema tysiącami lat las, z którego dzisiaj pozostały odsłonięte na plaży pnie.