Każde państwo ma swoją historię. Ma także swoją walutę, której historia jest nierzadko równie zawiła co historia narodu. Nie inaczej jest w przypadku Chorwacji i jej obecnej monety. Monety z łasiczką.

Korzeni nazwy chorwackiej waluty trzeba szukać głęboko w przeszłości, bo aż w średniowieczu. Wtedy do najpopularniejszym środkiem płatniczym na zachodnich Bałkanach były skóry zwierząt, a szczególnie łasicowatych. Dzięki zasięgnięciu do tradycji obecny system monetarny w Chorwacji zyskał swoją nazwę. 

Kuna jako waluta po raz pierwszy pojawiła w 1941 roku się w Niezależnym Państwie Chorwackim podczas II wojny światowej. Jednak po niespełna czterech latach swojego istnienia wraz z upadkiem NPCh i odtworzeniem Jugosławii została wyparta przez dinara. Na swój powrót musiała czekać prawie pół wieku. I nie był to powrót bez kontrowersji. Wielu przeciwników obecnej waluty doszukiwało się w jej nazwie nawiązania do NPCh i reżimu wojennego. Na jej miejsce proponowali między innymi kunę, która z kolei odwoływała się do korony austro-węgierskiej, ale i ona nie była pozbawiona niechlubnych powiązań. Ostatecznie odniesienie do tradycji zwyciężyło i od roku 1994 waluta z łasiczką ponownie stała się oficjalnym środkiem pieniężnym w Chorwacji.
Na awersach chorwackich monet znajdziemy najbardziej znane dla tego państwa symbole, takie jak kukurydzę, dąb, tytoń, słowika czy niedźwiedzia. Banknoty zaś, przedstawiają najbardziej zasłużonych w historii, między innymi polityka Stjepana Radića, ojca literatury chorwackiej Marko Marulića, a także renesansowego poetę Iwana Gundulića oraz bana Josipa Jelacića. Na rewersach banknotów możemy podziwiać historyczne centrum Dubrownika, pałac Dioklecjana w Splicie, kościół św. Wita w Rijece.

Jaka jest przyszłość chorwackiej waluty? W 2013 roku Chorwacja wstąpiła do Unii Europejskiej i przymierza się do przyjęcia Euro. Czy to oznacza koniec burzliwej historii monety z łasiczką? Pamiętajmy, że historia lubi się powtarzać.