Wydany nakładem Narodowego Centrum Kultury „Fantastyczny Kraków” Pawła Dunin-Wąsowicza” to praca doskonale napisana i zawierająca mnóstwo ciekawych informacji. Tematem pracy są motywy obecne w powieściach i opowiadaniach fantastycznych związane z Krakowem. 

W swej pracy autor opisał obecność w literaturze fantastycznej motywów króla Kraka, jego córki Wandy, smoka wawelskiego, oraz maga Twardowskiego. Jednym z najbardziej znanych przykładów wykorzystania krakowskich motywów w literaturze fantastycznej jest trylogia Stanisława Pagaczewskiego o przygodach Baltazara Gąbki, który musi zmierzyć się z opartą na totalnej inwigilacji i donosicielstwie krainą deszczowców. Innym pisarzem często wykorzystującym motywy krakowskie jest ksiądz profesor Łukasz Kamykowski.

Wśród wielu twórców wykorzystujących w swojej przynależnej fantastyce twórczości na uwagę zasługuje wybitny nacjonalistyczny artysta, przeciwnik Żydów i niestety katolicyzmu, Stanisław Szukalski. Autor pracy wspomniał też o motywach krakowskich w twórczości Szczepana Twardocha i Andrzeja Sapkowskiego.

W „Fantastycznego Krakowa” Paweł Dunin-Wąsowicz opisał wizje Krakowa przyszłości w twórczości pisarzy polskich z czasów zaborów, II RP, PRL i III RP. Pozytywistyczny pisarz Michał Bałucki w swoich niedokończonych „Szkicach fantastycznych” prawdopodobnie z przełomu XIX i XX kreślił wizje przyszłych patologii – nowomowy, taniego chemicznego jedzenia, zniewolenia ludzi kredytami konsumpcyjnymi. W autor pracy zwrócił uwagę na twórczość Jacka Dukaja i Andrzeja Pilipiuka. Znany ze swej niechęci do lewicy Andrzej Pilipiuk w opowiadaniu „Gdzie diabeł mówi dobranoc” opisuje świat roku 2200. Świat w którym Europa została całkowicie z islamizowana (po islamskiej rewolucji w UE w 2011 roku), Watykan mieści się na farmie w USA, bakterie z laboratoriów USA zniszczyły zasoby ropy, a w samych USA zakazane jest wychowywanie dzieci w duchu religijnym. Na ziemiach dawnej Polski znajduje się Szejkanat Lechistanu rządzony przez fundamentalistów islamskich, którzy doprowadzili do zapaści cywilizacyjnej Europy (zakazana jest elektryczność i medycyna, panuje niewolnictwo). Szejkanat Lechistanu zasiedlony jest przez kolonizatorów arabskich, którzy w 2031 wymordowali rdzennych mieszkańców ziem polskich. Pomimo islamskiego terroru na ziemiach polskich istnieje podziemie katolickie wspierane przez katolików z USA.

W swej książce Paweł Dunin-Wąsowicz przybliżył też motywy krakowskie w fantastyce bliższego zasięgu, w tym kilka powieści o antyżydowskim przesłaniu. Pierwszą z nich jest „Europa w ogniu rok 1933 : wizja najbliższych dni” Józefa Rzegost-Witulskiego, w której autor gloryfikuje ruch narodowy i wykazuje podłość żydowską. Drugą „A gdy komunizm zapanuje. Powieść przyszłości” Edmunda Jana Krügera piszącego pod pseudonimem Edward Jezierski, w której autor w 1927 roku opisywał komunistyczną okupacje Polski i kolaboracje Żydów z sowietami. Trzecią Edwarda Ligockiego „Gdyby pod Radzyminem”. Ligocki był narodowcem, niezwykle krytycznym pod adresem Piłsudskiego. Swoim poglądom dawał wyraz w swojej publicystyce. Po zabójstwie Narutowicza był nawet aresztowany. W powieści „Gdyby pod Radzyminem” przedstawiona jest alternatywna wizja wojny w 1920 roku, w tym wizja zaciętych walk z sowietami w Warszawie.

Kolejnymi powieściami opisującymi szkodliwą działalność Żydów były „Gniew Boży” Aleksandra Junosza-Olszakowskiego, „Po czerwonym zwycięstwie” Teodora Jeske-Choińskiego, „Antychryst” Jana Łady.

Na kartach pracy Pawła Dunin-Wąsowicza czytelnicy znajdą informacje o tym w których z historii alternatywnych wymieniony jest Kraków. W „Fantastycznym Krakowie” opisane są między innymi prace: Macieja Lepianki „I w następnym dniu” (historia lepszych losów Polski po likwidacji Hitlera w 1934 roku), Jacka Dukaja „Xavras Wyżryn” (historia gorszych losów polski po przegranej wojnie 1920 i polskich terrorystów detonujących bombę atomową w Moskwie), a także prace Cezarego Michalskiego (za nim zmienił orientacje polityczną) oraz Marcina Wolskiego (autora największej ilości historii alternatywnych, zresztą zawsze bardzo patriotycznych).

Jako ostanie w „Fantastycznym Krakowie” opisane są historie o duchach rozgrywające się w Krakowie, oraz prace wykorzystujące jako dekoracje Nową Hutę. O duchach pisał wielokrotnie Stanisław Wyspiański, a z współczesnych pisarzy Jan Majda autor krytycznej pracy o Wisławie Szymborskiej.

Jan Bodakowski