Ignacy Antonowicz urodził się 14 lipca 1890 r. w Więcławicach. W latach 1901–1905 przebywał w zakładzie salezjańskim w Oświęcimiu. Studia filozoficzne i teologiczne odbył na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. W 1916 r. przyjął święcenia kapłańskie.

Pozostał we Włoszech, gdzie prowadził wykłady z dogmatyki. Od 1919 r. pełnił obowiązki kapelana armii Hallera we Włoszech i Francji.

Po powrocie do Polski pełnił funkcje dyrektora, wykładowcy i katechety w zakładach salezjańskich w Oświęcimiu, Aleksandrowie i Różanymstoku na Podlasiu. W 1934 r. został dyrektorem Salezjańskiego Instytutu Teologicznego w Krakowie.

Po wybuchu II wojny światowej, 23 maja 1941 r. został aresztowany i osadzony razem z innymi salezjanami w więzieniu Montelupich w Krakowie. Po krótkim pobycie tam wywieziono go do obozu zagłady w Oświęcimiu.

W obozie był bity i kopany aż do nieprzytomności, został też poszczuty psem, który dotkliwie go pokąsał. Po kolejnym takim wydarzeniu pod koniec czerwca 1941 r. nieprzytomny został odniesiony na szpitalny rewir, gdzie zmarł 21 lipca.

Ks. Ignacy Antonowicz jest jednym z 122 Sług Bożych, wobec których w 2003 r. rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej.

Paweł Brojek
Źródło: meczennicy.pelplin.pl

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.