Rafał Ziemkiewicz stwierdził, iż środowisko „Gazety Wyborczej”, które pierwotnie pozowało na lewicowo-inteligencki salon, przegrało wojnę o „rząd dusz” w III RP z ludźmi stosującymi prymitywny i wulgarny przekaz.

- Moim zdaniem problem Michnika wynikał z faktu, że jest to człowiekiem, który nie kieruje się racjonalnością, ale emocjami, najczęściej negatywnymi. Wszystko, co złego zrobił wynikało ze strachu. Widać to wyraźnie w jego publicystyce. Michnik bał się, że jak ułomną demokrację, ze zgniłym kompromisem z komunistami zastąpimy prawdziwą demokracją, to jacyś radykalni katolicy, oenerowcy z mieczykami zrobią tu dyktaturę, będą wieszać Żydów, dojdzie do rzeczy strasznych. Zdarza się jednak, że wśród emocji, które Michnikiem targają, są też emocje szlachetne - mówi Rafał Ziemkiewicz w wywiadzie dla „Super Expressu".

Publicysta, który środowisku „Gazety Wyborczej” poświęcił książkę „Michnikowszczyzna. Zapis choroby”, podkreśla, iż po ponad dwudziestu latach bojów z „GW” z nostalgią wspomina czasy, gdy poziom tej formacji wyznaczali ludzie pokroju profesora Leszka Kołakowskiego, księdza Józefa Tischnera czy redaktora Jerzego Turowicza, bo wówczas przynajmniej było można z kimś podyskutować.

- Dziś poziom nowego salonu wyznaczają ludzie tacy jak Kuba Wojewódzki, Tomasz Lis, czy Nergal. Trudno nie mówić tu o degeneracji. Michnikowszczyzna była projektem zakładającym stworzenie nowego modelu polskości, ale jednak polskości. Dziś „Gazeta Wyborcza” jest nie awangardzie, raczej w cieniu. Ton nadaje TVN i inne stacje telewizyjne. To taki  ton „pierdzenia na wargach” na wszystkie wartości - Boga, ojczyznę, patriotyzm. GW się do tego dostosowuje, zajmuje się naśladownictwem. Bo tego panświnizmu chcą lemingi. I można powiedzieć, że dziś stacje telewizyjne i wspierająca je „Gazeta Wyborcza” stoją dziś tam, gdzie u zarania III RP Jerzy Urban i tygodnik „NIE” - dodaje publicysta, który kilka tygodni temu wygrał proces o ochronę dóbr osobistych wytoczony przez Adama Michnika.

MJ/ Super Express

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.