Nakładem oficyny wydawniczej Rytm ukazała się 217 stronicowa, bogato ilustrowana, praca Barbary Wachowicz „Ułan batalionu Zośka. Gawęda o podharcmistrzu Szarych Szeregów, poruczniku AK, żołnierzy batalionu „Zośka" w Powstaniu Warszawskim, zamordowanym po wojnie przez komunistów, Jana Rodowiczu „Anodzie".

Barbara Wachowicz swoją prace oparła na relacjach matki Jana Rodowicza, jego towarzyszy broni i rodziny. A także na unikatowych dokumentach pióra „Anody" (jego życiorysie, wspomnieniach, refleksjach). Książka zawiera wiele archiwalnych fotografii. Cennym uzupełnieniem pracy są dramatyczne losy rodziny „Anody" wpisanej w dzieje Polski od Powstania Styczniowego po czasy współczesne.

Jan Rodowicz urodził się 1923. Był synem inżyniera i profesora Politechniki Warszawskiej. Już w II RP działał w ZHP. W czasie niemieckiej okupacji działał w Szarych Szeregach, uczył się w podziemnym liceum, pracował w Zakładach Radiowych Philipsa, został żołnierzem AK, brał udział w wielu akcjach dywersyjnych i bojowych (w tym w akcji pod Arsenałem, oraz w Powstaniu Warszawskim).

Po zajęciu ziem polskich przez sowietów kontynuował konspiracje zbrojną. Podjął studia na Politechnice Warszawskiej. Komunistyczna bezpieka aresztowała Jana Rodowicza 24 grudnia 1948. Oprawcy z bezpieki w czasie przesłuchań i tortur zamordowali Anodę 7 stycznia 1949. Ciało zamordowanego polskiego bohatera zostało zakopane na łączce na Powązkach. Warto przypomnieć, że dowódcą oprawców z bezpieki (torturujących i mordujących żołnierzy Armii Krajowej i Narodowych Sił Zbrojnych) był Żyd Wiktor Herer, którego przed stanem wojennym Jacek Kuroń zrobił doradcą Solidarności.

Jan Bodakowski

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.