Tematem przewodnim lutowego miesięcznika „Egzorcysta" są nawiedzone domy. Zgodnie z ustaleniami demonologii domy są nawiedzane przez demony a nie przez dusze zmarłych (jakby chcieli tego spirytyści), kosmitów (jak twierdzą ufolodzy), czy energie (co promują okultyści).

Demony nawiedzają domy by przestraszyć człowieka i zniszczyć jego zaufanie do Boga. W oczyszczaniu domów z obecności złego biorą udział księża egzorcyści – kościół praktykuje egzorcyzmy osób, miejsc i rzeczy.

Na łamach miesięcznika dokładnie opisane są wszelkie przejawy mogące świadczyć o nawiedzeniu domu. Przyczyną nawiedzeń są: uroki rzucone na dom, odprawiane w domu grzeszne praktyki (spirytystyczne, okultystyczne, satanistyczne, masońskie, pogańskie, handel narkotykami i alkoholem, prostytucja, sprzedaż pornografii i artykułów okultystycznych, hazard, rozpusta, nauka walk wschodu,, magia, dystrybucja i posiadanie homeopatii).

Dusze czyśćcowe można odróżnić od demonów po tym, że nie straszą, proszą o modlitwę, są poważne i pobożna, swoje prośby kierują do osób odpowiedzialnych. Niezwykle dziwne jest to, że w lutowym numerze miesięcznika „Egzorcysta" redakcja promuje antykatolicki film „Cierń Boga". Film świadomie szokujący amatorszczyzną, sprzeczny z treścią kanonicznych Ewangelii, i szerzący kłamstwa wprost z antychrześcijańskich apokryfów.

W promowanym na łamach lutowego „Egzorcysty" filmie „cierń Boga" Jezus i jego apostołowie ukazani są wręcz karykaturalnie. Jezusa gra aktor o urodzie sierżanta świrusa z filmu „Złoto dla zuchwałych" (grał go Donald Sutherland). Jego słodki krzywy uśmiech i długie kręcone loki, okraszone gejowską gestykulacją, robią wręcz demoniczne wrażenie. Apostoła Andrzeja aktor o urodzie i gestach amerykańskiego komika Dom DeLuise. Wszyscy apostołowie ukazani są jako grupa groteskowych, upośledzonych intelektualnie, co chwile się padających sobie w ramiona, tłuściochów, gestykulujących jak zniewieściali geje. Wspólne filmowe posiłki Jezusa z uczniami, to spotkania pełne żartów (często z erotycznym podtekstem) i alkoholu, kończące się stanem upojenia alkoholowego u uczniów.

W filmie propagowanym na łamach „Egzorcysty" Jezus swoje nauki głosi głównie tylko swoim uczniom. Fragmenty wypowiedzi Jezusa znane z Ewangelia są wycięte z sytuacji opisanych przez Ewangelistów i wklejone w rozmowy Jezusa z uczniami. Filmowy Jezus non stop dowcipkuje i wszelkie swoje wypowiedzi okrasza czerstwymi dowcipami.

Jezus w filmie promowanym przez miesięcznik przedstawiony jest jako wędrowny nauczyciel, pozbawiony sacrum, zwulgaryzowany. W „Cierniu Boga" Piotr rzuca żonę i idzie za Jezusem bo ma dość swojego smutnego i ciężkiego życia. Wyprawa Jezusa i jego uczniów pokazana jest jako impreza znudzonych i nieodpowiedzialnych facetów.

W filmie „Cierń Boga" niezwykle podkreślony jest rzekomy anty nacjonalistyczny wątek nauczania Jezusa. Uczniowie są szczególnie rozczarowani tym, że Jezus nie chce być przywódcą walki narodowo wyzwoleńczej z rzymską okupacją. Wątek jest o wiele bardziej podkreślony niż by mogło to wynikać z najbardziej śmiałych interpretacji Ewangelii.

Matka Boska pokazana jest jako tłustawa stara baba. Nie odgrywa właściwie żadnej pozytywnej roli. Nie widać by Jezus darzył ją miłością. Maryja chce odwieść Jezusa od jego misji. Filmowy rzekomy brat Jezusa Jakub ma pretensje do Jezusa, że porzucił swoją matkę i przynosi wstyd rodzinie. Takie przestawienie relacji rodzinnych Jezusa, jest bardziej bliskie apokryfom, niż kanonowi Pisma Świętego. Marginalizacja i negacja roli Matki Bożej ma zdecydowanie antykatolicki protestancki charakter.

Postać Judasza w filmie ukazana jest bardziej według apokryfów niż według tekstu kanonicznego. Filmowy Judasz przychodzi do Sanhedrynu chcąc zorganizować debatę Jezusa z Sanhedrynem by doszło do kompromisu i współpracy obu stron. Sanhedryn wykorzystuje dobrą wole Judasza i wykorzystuje jego naiwność by złapać Jezusa. Judasz ukazany więc jako ofiara. Dodatkowo Jezus prosi Judasza by ten poinformował Sanhedryn o miejscu bytności Jezusa i uczniów. Alienacje Judasza pogłębia to, że jest on ofiarą nienawiści ze strony innych uczniów. Ostatecznie można odnieść wrażenie (z sceny w której uczniowie patrzą na wiszącego trupa Judasza), że to uczniowie zabijają Judasza, tym bardziej, że w filmie uczniowie wielokrotnie mówią o tym że Judasza należy zabić.

Ostania wieczerza ukazana jest jako wspólny posiłek a nie ustanowienie eucharystii. Niezwykle podkreślone jest to, że to pamiątka wyjścia z Egiptu. Podkreślony jest symboliczny charakter chleba i wina. Co niezwykle ciekawe Jezus karmi uczniów chlebem, winem i porem maczanym w jakimś sosie (zapewne reżyser filmu jest wiernym kościoła w którym „komunia" udzielana jest pod trzema postaciami - chleba, wina i pora). Cała ostatnia wieczerza kończy się radosną zabawą i wspólną konsumpcją alkoholu.

W ogrójcu jeden z uczniów zwraca się do reszty per „towarzysze" (co zresztą zgodne jest z wielokrotnym podkreślaniem w filmie trudności bogatych w zbawieniu). Piotra stojącego przed domem w którym przesłuchiwany jest Jezus przepytuje trzykrotnie skryba Sanhedrynu (tego sam, który wykorzystał Judasza). Jeden z ukrzyżowanych łotrów ma pretensje do Jezusa za to, że to przez niego znalazł się na krzyżu. Zamiast sceny zmartwychwstania mamy scena wskrzeszenia Jezusa przez światło z nieba. W filmie Tomasz chciał wkładać palec we wrzody Jezusa. W jednej z ostatnich scen Jezus po wskrzeszeniu przychodzi do pomieszczenia gdzie są uczniowie, widać dokładnie, że drzwi do pomieszczenia są otwarte (gdyż przed chwilką wchodzi przez nie jeden z uczniów). Według kanonicznych Ewangelii drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami.

Film promowany przez miesięcznik spotkał się bardzo dobrymi recenzjami lewicowych i antykatolickich recenzentów właśnie z powodu swojego antykatolickiego charakteru. Dla tego nie zrozumiałe jest to, ze promuje go miesięcznik „Egzorcysta". Zrozumiałe by było gdyby „Cierń Boga" promowały takie antykatolickie pisma jak tygodnik antyklerykalny „Fakty i Mity" czy czasopisma przeznaczone dla okultystów.

Jan Bodakowski

WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.