Ok 3 tys. Sybiraków nie posiada uprawnień inwalidy wojennego, a tym samym nie posiada uprawnień statusu osoby represjonowanej, a co za tym idzie – jest pozbawiona jakichkolwiek świadczeń. Co więcej, lekarze-orzecznicy ZUS nagminnie podważają opinie lekarzy, kierujących osoby represjonowane na komisje lekarskie w celu uznania danej osoby za inwalidę wojennego.

- O statusie inwalidy wojennego nie decyduje rodzaj schorzenia i doznanych obrażeń, ale związek tych schorzeń z określoną sytuacją faktyczną. Określenie „inwalidztwo wojenne” to zatem pojęcie prawne na równi z takimi pojęciami prawnymi, jak „niezdolność do pracy z powodu wypadku przypracy” albo „niezdolność do pracy z tytułu choroby zawodowej” - Wacław Mandryk (Zielonogórski Okręg Związku Sybiraków) cytował podczas środowej Komisji Polityki Społecznej i Rodziny opinię prawną autorstwa prof. Inetty Jędrasik-Jankowskiej, kierownik Katedry Prawa Ubezpieczeń UW. - Lekarz-orzecznik powinien jedynie stwierdzić istnienie schorzeń, ujętych w klasyfikacji ICD10 i ocenić ich wpływ na niezdolność do pracy, co wystarcza do zaklasyfikowania niezdolności do pracy z tytułu inwalidztwa wojennego – stwierdza prof. Jankowska.

- Uzyskaliśmy opinie medyczne i prawne na temat stanu zdrowia i praktyk, jakie ZUS stosuje w stosunku do Sybiraków – podkreślił przedstawiciel Związku Sybiraków. Otóż ZUS odmawia przyznania inwalidztwa w przypadku domniemania, że dane schorzenia są wynikiem przejść wojennych, czym nagminnie łamie obowiązujące w Polsce prawo, które wyraźnie stwierdza, iż wystrczy domniemanie, aby wydać korzystną dla represjonowanego decyzję.

W Polsce żyje obecnie ok. 29 tys. Sybiraków. Prawa do świadczeń posiada ok. 26 tys. z nich.

Anna Wiejak

Fot. Marian Boczar

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.