Lektura niedawno wydanego drugiego tomu dzieła Aleksandra Sołżenicyna „Dwieście lat razem”, dotyczącego historii Żydów w Rosji od XVIII w. do końca ZSRS, przypominała mi sprawę żydowskiej kolonizacji Krymu.

 

 

Rewolucja bolszewicka i budowa Związku Sowieckiego została sfinansowana przez żydowską finansjerę z USA. Przed rewolucją bolszewicką amerykańska finansjera nie chciała udzielać Rosji carskiej pożyczek, pomimo, że Rosja rozwijała się gospodarczo, i nie miałaby problemów ze spłatą odsetek. Jedynym powodem rezygnacji amerykańskiej finansjery z zysków był rzekomy antysemityzm carskiej Rosji.

 

 

Rewolucja bolszewicka, która dała Żydom władzę w Rosji, zmieniła stosunek amerykańskiej finansjery. Sowieci zaczęli być wspierani gigantycznymi kwotami przez amerykańską finansjerę. Powód był jeden: zgodność komunizmu z interesem żydowskim. Dla amerykańskiej finansjery nie miało znaczenia to, że sowieci mogli w każdej chwili zbankrutować i inwestycje mogły okazać się nic nie warte. Nie miały też znaczenia dla amerykańskiej finansjery miliony ofiar komunizmu, terror, głód i zbrodnie, za które odpowiedzialni byli komuniści.

 

 

Jednym z wielu przywilejów, jakimi Żydzi cieszyli się w ZSRS była kwestia żydowskiej kolonizacji Krymu. Sowiecki pomysł kolonizacji Krymu, oczyszczonego przez bolszewików z tubylczej ludności, bardzo spodobał się diasporze żydowskiej na zachodzie. Żydzi z zachodu wspierali żydowską kolonizacje Krymu olbrzymimi kwotami (kwestia zachodniej pomocy dla Żydów w ZSRS jest sama w sobie ewenementem, żadna inna nacja nie mogła otrzymywać pieniędzy z Zachodu, ani utrzymywać kontaktów z Zachodem, prócz Żydów – wszelkie takie relacje nie-Żydów były traktowane przez sowietów, jako zbrodnia szpiegostwa).

 

 

Żydzi na Krymie dostawali upaństwowioną wcześniej ziemię ofiar represji komunistycznych. Międzynarodowa organizacja żydowska Joint dostarczała z zachodu dla żydowskich kolonistów na Krymie: ciągniki, maszyny rolnicze, wysokogatunkowe ziarna siewne. Za pieniądze Żydów z zachodu budowane były studnie i przeprowadzano szkolenia dla nowych osadników.

 

 

Jawnym celem Żydów było uzyskanie autonomii narodowej na Krymie. Na osadnictwo żydowskie na Krymie sowieci przeznaczyli 697.000 hektarów, i dodatkowo na Ukrainie oraz Białorusi 455.000 hektarów. Sowieci planowali, że Żydzi będą stanowić na Krymie 25% populacji, dzięki czemu będą liczniejsi od tatarów krymskich. Osiedlaniu Żydów na Krymie towarzyszyły protesty Tatarów i bezrolnych chłopów – sowieci protestujących mordowali.

 

 

Żydowskie osadnictwo na Krymie wspierała komunistyczna propaganda. Majakowski w swym wierszu pisał:

 

„Uporczywą pracą

 

Żyd

 

na Krymie

 

uprawia

 

glebę kamień”.

 

 

Po ataku niemieckim na ZSRS w 1941, priorytetem dla władz sowieckich była ewakuacja Żydów z terenu potencjalnych działań wojennych, inne nacje nie miały tego przywileju. Także i żydowskich kolonistów z Krymu ewakuowano z całym dobytkiem i inwentarzem. Przeżyli więc oni wojnę, a dziś żyją ich spadkobiercy. I są oni zapewne zainteresowani restytucją mienia.

 

 

W Polsce, organizacje żydowskie otrzymały już gigantyczny majątek byłych gmin żydowskich. Nieustannie amerykańskie organizacje żydowskie, władze Izraela, i lojalne wobec nich władze USA, chcą wymusić na Polsce przekazanie majątku wielkości 65.000.000.000 dolarów należącego do Polaków w ręce żydowskie. Nie ma więc powodu, by Żydzi w wypadku Krymu nie stawiali roszczeń majątkowych, szczególnie, gdy Rosja Putina i Izrael utrzymują doskonałe relacje.

 

 

Przed wojną kwestia żydowskiej kolonizacji Krymu opisywana była przez księdza Stanisława Trzeciaka. Jego zdaniem, na Krymie, bolszewicy odbierali mienie Tatarom i dawali je Żydom. Program żydowskiej kolonizacji Krymu finansowany był przez amerykańskich Żydów-milionerów, co prasa sowiecka skrzętnie przemilczała. Bolszewicy doprowadzili do masowej eksterminacji ludności rdzennej. Bela Kohn, ten sam który wprowadził komunistyczny terror na Węgrzech, zamordował i zagłodził na śmierć na Krymie 70.000 tubylców, w celu zdobycia ziemi dla kolonistów. Krym miał być zalążkiem państwa żydowskiego.

 

Co ważne, żydowscy osadnicy nie byli zmuszani do kolektywizacji. Mogli prowadzić indywidualne gospodarstwa rolne by uniknąć nędzy. Na sowieckim Krymie Żydzi w praktyce odrzucili komunizm i prowadzili gospodarkę kapitalistyczną.

 

 

Jan Bodakowski

 

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.